Ferdynand I Sycylijski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Przekształcanie na Szablon:Władca infobox
m poprawiam błędy językowe
Linia 61:
Francuzi weszli do miasta mimo srogiego oporu ''lazzaroni'', którzy pozostali oddani swojemu królowi, za to z pomocą szlachty i mieszczaństwa. W styczniu 1799 powołali do życia [[Republika Partenopejska|Republiką Partenopejską]]. Intelektualiści, którzy stanęli na czele republiki byli przekonani, że ludzie potrzebują wolności i kultury, zamiast chleba i pracy. Kiedy kilka tygodni później francuskie oddziały zostały wezwane do północnych [[Włochy|Włoch]], Ferdynand wysłał ekspedycję złożoną z [[Kalabria|Kalabryjczyków]] pod dowództwem [[kardynał]]a Ruffo, aby odbili oni kontynentalną część królestwa. Ruffo wspomagany przez angielską artylerię, kościół oraz pro-[[Burbonowie|burbońską]] arystokrację, i wykorzystując neutralność i biedę ludzi, odniósł wielkie zwycięstwo. Neapol został zdobyty w maju 1800. Jego armia i ''lazzaroni'' pokonali bandytę znanego jako ''Fra Diavolo'', który starał się zapobiec upadkowi republiki. Kilka miesięcy później Ferdynand powrócił oficjalnie na tron.
 
Król i królowa oboje byli zgodni, że rebeliantom nie zostanie okazane miłosierdzie. Maria Karolina wykorzystała [[metresa|kochankę]] Nelsona – [[Emma (lady Hamilton)|Emmę, lady Hamilton]], żeby przekonała kochanka do swojej własnej przekornej zemsty. Właściwie jedynym wytłumaczeniem dla reakcji Marii Karoliny jest jest strata ukochanej siostry Marii Antoniny, straconej przez rewolucjonistów-republikanów.
 
== [[III koalicja antyfrancuska]] ==