Wersja z 18:34, 19 lis 2015 edytuj Merete25 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 2078 edycji m Wycofano edycje użytkownika 95.40.27.202 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Stanko. ← poprzednia edycja		Wersja z 21:37, 27 sty 2016 edytuj anuluj edycję PG (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 159 897 edycji drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 27: Modyfikacją systemu Sosy i Kekulégo jest zapis tych liczb w [[dwójkowy system liczbowy\|systemie dwójkowym]]. Numer każdego mężczyzny kończy się [[1 (liczba)\|cyfrą 1]], a każdej kobiety — [[0 (liczba)\|cyfrą 0]]. Do numeru każdego rodzica dodaje się oznaczenie jego dziecka z wykresu (wyjątek może dotyczyć samego probanta, jeżeli dla ułatwienia nie nadaje się mu żadnego oznaczenia). W ten sposób ojciec probanta otrzymuje numer 1, matka 0, dziadek ojczysty 11, babcia ojczysta 10, dziadek macierzysty 01, babcia macierzysta 00; wszyscy pradziadkowie to 111, 101, 011, 001; a wszystkie prababcie to 110, 100, 010, 000. Zaletą tego systemu jest to, że ~~ilość~~liczba cyfr danej liczby daje numer pokolenia przodka. Wadą jest zaś problem konwersji liczb dziesiętnych do dwójkowych, możliwość łatwej pomyłki oraz duża objętość znaków wszerz dla wysokich pokoleń (np. osoba w dziesiątym pokoleniu o numerze dziesiętnym 1648 dwójkowo zapisana jest jako 11001110000). == Formy prezentacji == Linia 197: == Urzędowe wywody przodków == [[Plik:Ahnenpass-axb02.jpg\|thumb\|140px\|''Ahnenpass'' z okresu III Rzeszy]] Wywody przodków wykazujące pochodzenie szlacheckie (od 3 do 5 pokoleń) były wymagane jeszcze w połowie XX w. przy wstępowaniu do wielu [[zakony rycerskie\|zakonów rycerskich]] lub elitarnych zgromadzeń ([[kanoniczki]]). Wywody ~~dokumentujace~~dokumentujące pochodzenie szlacheckie często bywają uzupełniane wizerunkami herbów, przy osobach z najdawniejszej generacji, bądź przy każdej osobie w wykresie. W [[III Rzesza\|III Rzeszy]] w związku z wprowadzeniem [[Ustawy norymberskie\|ustaw norymberskich]] wymagany był przy pełnieniu urzędów, funkcji publicznych i wielu zawodów wywód przodków wykazujący aryjskie pochodzenie probanta. Wydawano w tym celu specjalny druk, tzw. ''Ahnenpass'' ([[Język niemiecki\|niem.]] ''paszport, dowód przodków''), zawierający wywód przodków w formie tabeli w układzie poziomym, z numeracją wgwedług systemu Kekulégo, obejmującą zazwyczaj 5 pokoleń oraz w osobnych rubrykach, a na kolejnych stronach wpisy szczegółowe dotyczące poszczególnych antenatów. Każdy wpis, a także cały wywód genealogiczny musiały być potwierdzone urzędowo, podpisem i pieczęcią urzędu stanu cywilnego lub parafii. [[Plik:Nurembergracechart.jpg\|thumb\|left\|200px]] Schemat po lewej stronie przedstawia [[Pseudonauka\|pseudonaukowy]] podział rasowy, stanowiący podstawę rasowej polityki [[narodowy socjalizm\|narodowosocjalistycznych]] [[Niemcy\|Niemiec]]. Tylko osoby posiadające czworo dziadków Niemców (cztery białe okręgi – pierwsza tabelka od lewej) były uznawane za "pełnokrwistych" Niemców. Obywatele niemieccy mający w swoim drzewie genealogicznym trzech lub czterech [[Żydzi\|żydowskich]] przodków (czwarta i piąta kolumna od lewej) byli uznawani według ustaw norymberskich za Żydów. Środkowa kolumna przedstawia podział [[Mischling]]ów, w zależności od ilości żydowskich przodków. Wszyscy żydowscy dziadkowie byli automatycznie definiowani jako członkowie żydowskiej wspólnoty religijnej (bez względu na to, w jakim stopniu w rzeczywistości identyfikowali się z tą grupą). W każdej kolumnie wyszczególnione są dopuszczalne i zabronione małżeństwa między poszczególnymi grupami. Małżeństwa między "czystymi" Niemcami a ''Mischlingami'' dopuszczalne były jedynie w przypadku ''Mischlingów'' mających nie więcej niż ćwierć krwi niearyjskiej. {{Przypisy}}▼ == Przykłady wywodu przodków w literaturze == * [[Otto Forst-Battaglia\|Forst-Battaglia O.]], ''Wywód Przodków Maryi Leszczyńskiej'', "Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie", Tom IV, 1913 * Wilhelm Karl, Prinz von Isenburg: ''Meine Ahnen – Ahnentafel nebst Register und Quellennachweisen'', Leipzig, Degener, 1925 – jeden z najobszerniejszych wydanych drukiem wywodów przodków obejmujący 13 generacji. == Bibliografia ==▼ * [[Włodzimierz Dworzaczek\|Dworzaczek W.]], ''[[Genealogia (1959)\|Genealogia]]'', Warszawa 1959.▼ * [[Rafał T. Prinke\|Prinke R. T.]], ''Poradnik genealoga-amatora'', Warszawa 1992, ISBN 83-7021-158-5, s. 45-49.▼ == Zobacz też == * [[tablica genealogiczna]] * [[drzewo genealogiczne]] ▲{{Przypisy}} ▲== Bibliografia == ▲* [[Włodzimierz Dworzaczek\|Dworzaczek W.]], ''[[Genealogia (1959)\|Genealogia]]'', Warszawa 1959. ▲* [[Rafał T. Prinke\|Prinke R. T.]], ''Poradnik genealoga-amatora'', Warszawa 1992, ISBN 83-7021-158-5, s. 45-49.

Tablica przodków: Różnice pomiędzy wersjami