Dobra wiara: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
m poprawa linków, ort.
Linia 10:
Ponieważ Kodeks cywilny uzależnia w bardzo wielu przypadkach skutki prawne od istnienia "dobrej" lub "złej" wiary, domniemanie to ma kolosalne znaczenie w całym orzecznictwie cywilnym, tym bardziej, że wiąże [[sąd]] do momentu, gdy nie zostanie obalone.
 
Przykładowo, jednym z wyjątków od zasady ''nemo plus iuris in alium trasferre potest quam ipse habet'' ("nie można przenieść na inny podmiot więcej praw, niż się samemu posiada") jest [[rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych]]: nabywca prawa na nieruchomości mającej urządzoną księgę wieczystą nabywa odpłatnie prawo ujawnione w księdze wieczystej nawet w przypadku, gdy nabył je od osoby, która jest wpisana do tej księgi jako uprawniona niezgodnie z rzeczywistym stanem prawnym. Jednak koniecznym warunkiem skuteczności takiej czynności jest działanie ''bona fide''. Podobnie, [[zasiedzenie]] rzeczy ruchomej, zgodnie z art. 174 [[Kodeks Cywilnycywilny|K.C.KC]], może mieć miejsce jedynie w dobrej wierze – co jest zasadą sięgającą jeszcze prawa rzymskiego<ref>Zielonacki, J. (1862) ''Nauka o posiadaniu i o zasiedzeniu własności według prawa rzymskiego'', Lwów: Drukarnia E. Winiarza</ref>.
 
Analogicznie brak dobrej wiary również ma w prawie określone skutki. Przykładowo, zgodnie z art. 214 [[kodeks postępowania cywilnego|kodeksu postępowania cywilnego]], nieuzasadnione spowodowanie odroczenia rozprawy może być powodem ukarania strony lub jej pełnomocnika grzywną, jeżeli sąd uzna, że działano w złej wierze.