Henryk Karyncki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Przekształcanie na Szablon:Władca infobox
Linia 51:
Po zamordowaniu [[Wacław III|Wacława III]] w 1306 roku Henryk Karyncki jako mąż [[Anna Przemyślidka (królowa czeska)|Anny Przemyślidki]], córki [[Wacław II|Wacława II]], ogłosił się spadkobiercą korony czeskiej. Musiał jednak ulec wobec [[Habsburgowie|Habsburgów]]. [[Rudolf III Habsburg]] najechał Czechy, ożenił się z [[Ryksa Elżbieta|Elżbietą Ryksą]] i zasiadł na tronie w [[Praga|Pradze]]. Nie udało mu się jednak koronować, gdyż 4 lipca 1307 nagle zmarł. Otworzyło to powtórną szansę dla Karyntczyka. 15 sierpnia 1307 Henryk został wybrany królem Czech przez szlachtę czeską, podnosząc także ze strony żony pretensje do tronu polskiego. Przez cały okres swoich rządów tytułował się królem Czech i Polski.
 
Zraził do siebie możnych polityką fiskalną. Spowodowało to bunt przeciw monarsze, na którego czele stanęli opaci cysterscy z klasztorów w [[Zbrasław]]iu i Sedlcu. Stronnictwo Henryka Karynckiego opuścił wpływowy podkomorzy królewski i [[faworyt]] królowej [[Ryksa Elżbieta|Ryksy Elżbiety]], Henryk z Lipy. W Czechach wybuchła wojna domowa, któraktórą dla swoich planów dynastycznych postanowili wykorzystać [[Luksemburgowie]]. W sierpniu 1310 na sejmie [[Rzesza|Rzeszy]] we [[Frankfurt nad Menem|Frankfurcie nad Menem]] [[Władcy Niemiec|król niemiecki]] [[Henryk VII Luksemburski]] pozbawił go władzy, oddając Czechy swojemu synowi [[Jan Luksemburski|Janowi Luksemburskiemu]]. W wyniku wyprawy wojsk luksemburskich, Henryk zmuszony był ustąpić z tronu i udał się do [[Tyrol Południowy|Tyrolu]]. Przed wyjazdem za Alpy zabrał ze sobą ze skarbca praskiego insygnia koronacyjne Przemyślidów i Piastów, których Luksemburgom już nigdy nie zwrócił.
 
Pomimo że stracił tytuł króla czeskiego i znaczenie polityczne w Rzeszy, udało mu się jednak jeszcze kilkakrotnie wziąć udział w ważnych wydarzeniach politycznych. W 1314 roku podczas wojny domowej w Niemczech wspierał Habsburgów przeciwko [[Ludwik IV Bawarski|Ludwikowi IV Bawarskiemu]]. W 1325 roku był [[Mediacje|mediatorem]] między dwiema zwaśnionymi stronami, które zakończyło się uznaniem przez króla niemieckiego praw do tronu [[Fryderyk III Piękny|Fryderyka Habsburga]] i powierzenia mu [[koregent|koregencji]]. W 1327 roku Henryk Karyncki pogodził się z Luksemburgami i wydał w 1329 roku swoją córkę [[Małgorzata Maultasch|Małgorzatę]] za [[Jan Henryk Luksemburski|Jana Henryka Luksemburskiego]]. Brał udział w wyprawie włoskiej Ludwika IV Bawarskiego po koronę cesarską podczas, której zdobył miasta [[Padwa|Padwę]] i [[Treviso]].