Valldemossa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 114:
[[Plik:Fryderyk Chopin Valldemosa.jpg|thumb|left|Polskie akcenty w ekspozycji poświęconej Chopinowi|150px]]W październiku [[1836]] r., w domu [[Ferenc Liszt|Liszta]], Chopin poznał ekscentryczną pisarkę francuską, [[George Sand]] (Aurore Dudevant). Pisarkę fascynowali ludzie wybitni i miała ona już za sobą kilka romansów z artystami z kręgu sztuki romantycznej, do którego wkrótce został przez nią wprowadzony także polski kompozytor. W lecie [[1838]] r. Sand i Chopin zostali kochankami. Następną zimę od [[8 listopada]] [[1838]] r. do [[11 lutego]] [[1839]] r. spędzili razem z dwójką dzieci George Sand na [[Majorka|Majorce]], zatrzymując się początkowo w [[Palma de Mallorca]], a później w klasztorze [[kartuzi|kartuzów]] w Valldemossie.
 
Już po miesiącu pobytu Chopin pisał o Valldemossie raczej w minorowym nastroju, uskarżając się na pogodę i miejscową kuchnię. Kompozytorowi służyć miał klimat śródziemnomorski, jednak zima tego roku była wyjątkowo deszczowa. Chopin zaziębił się, a na dodatek pianino sprowadzone specjalnie z Europy, zaginęło w podróży. Odnalezione później całymi tygodniami stało w porcie w [[Palma de Mallorca|Palmie]], bo trzeba było zapłacić słony [[podatek]]. Chopin grał w tym czasie na ''biednym majorkańskim pianinie''. Mimo trudności Chopin pracował nad swoimi kolejnymi utworami. To właśnie na Majorce został ukończony cykl 24 preludiów (m.in. preludium Des-dur ''Deszczowe''), uważanych przez znawców za jego najwybitniejsze utwory.
 
Po wizycie pary kochanków niewiele zostało. Miejscowi, obawiając się gruźlicy, spalili większość wyposażenia pomieszczeń, w których mieszkał Chopin i Sand. Dzisiaj w klasztornej celi nr 2 i 4 działają muzea poświęcone sławnej parze. Zgromadzono w niej pamiątki – listy i rękopisy, portrety i szkice, oraz majorkańskie pianino na którym od stycznia [[1836]] r. komponował Chopin oraz wiele innych interesujących eksponatów. Jest także maska pośmiertna Chopina i pukiel jego włosów, który zachowała w książce George Sand. Muzeum jest prywatne – założyli je w [[1929]] r. [[Anne-Marie Boutroux de Ferrà]] i jej mąż [[Bartomeu Ferrà i Juan]]. Obecnie muzeum prowadzi wnuczka właścicieli Rosa Capllonch Ferrà.
Od [[1930]] r. w klasztorze kartuzów odbywa się w sierpniu festiwal chopinowski organizowany przez [[Festivals Chopin de Valldemossa|Associación "Festivals Chopin de Valldemossa"]] (''Towarzystwo "Festiwale Chopinowskie w Valldemossie"'')<ref>[http://www.festivalchopin.com/ Oficjalna strona festiwalu]</ref>. Ekspozycję można zwiedzać indywidualnie lub z przewodnikiem.
 
W celi numer 4 oglądać można pianino marki Pleyel zamówione przez kompozytora w Paryżu które dotarło do Valldemosy na 3 tygodnie przed jego wyjazdem. Wyjeżdżając Chopin i &nbsp;Sand nie chcieli po raz drugi płacić wysokiego cła i &nbsp;zostawili je dyrektorowi banku, w &nbsp;którym Sand miała otwarte konto. Pianino, jeszcze nie do końca spłacone, było zapewne formą rozliczenia. W &nbsp;bankierskiej rodzinie przechodziło z &nbsp;pokolenia na pokolenie. Obecnymi jego właścicielami są spadkobiercy dyrektora banku, bracia Quetglas którzy administrują celą Chopina i G. Sand. Instrument jest największą dumą ich chopinowskiego muzeum.<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = Na Majorce kłócą się o Chopina|url = http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/swiat/1508606,1,na-majorce-kloca-sie-o-chopina.read|opublikowany = www.polityka.pl|data dostępu = 2015-10-14}}</ref>
 
[[21 września]] [[1998]] r. [[Zofia Grecka|królowa Hiszpanii Zofia]] i żona prezydenta RP [[Jolanta Kwaśniewska]] odsłoniły popiersie Fryderyka Chopina dłuta [[Zofia Wolska|Zofii Wolskiej]], upamiętniające pobyt kompozytora w Valldemossie.
 
== Święta Catalina Tomás ==