Lybne Dyngyl: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Ucieczka Lybne Dyngyla na północ: drobne techniczne |
→Ostatnie lata cesarza: drobne merytoryczne |
||
Linia 65:
=== Ostatnie lata cesarza ===
Cesarstwo stanęło na krawędzi zagłady, więc Lybne Dyngyl zwrócił się o pomoc zbrojną do Portugalii. W [[1535]] wysłał europejskiego posła pochodzącego z [[Republika Wenecka|Wenecji]], [[Jan Bermudez|Jana Bermudeza]] do [[Rzym]]u. W [[1536]] lub [[1537]] imam Grań całkowicie podbił Begiemdyr, a następnie Godżam. W [[1538]] zaproponował Lybne Dyngylowi pokój i złączenie wrogich dynastii małżeństwem, jednak cesarz odmówił. Władca Etiopii ponosił kolejne klęski. Siódmego maja 1538 zginął jego syn Wiktor, a trzynaście dni później do niewoli dostał się drugi syn [[Minas (cesarz Etiopii)|Minas]]. Rok później Lybne Dyngyl odniósł wreszcie zwycięstwo w jednym ze starć. W styczniu [[1540]] w wyniku zdrady muzułmanie zdobyli Amba Gyszien. Drugiego września tego roku Lybne Dyngyl zmarł w pobliżu klasztoru [[Debre Dammo]]. Po śmierci cesarza tron Etiopii przejął jego młody syn ze związku z cesarzową [[Seble Uengiel]], [[Klaudiusz (cesarz Etiopii)|Klaudiusz]]. Wraz z początkiem rządów Klaudiusza cesarstwo zaczęło się powoli podnosić z upadku, ponieważ cieszył się większym poparciem społecznym niż swój ojciec. Sam Lybne Dyngyl nie doczekał się odsieczy ze strony Europejczyków, ponieważ pomoc w postaci czterystu [[muszkieterowie|muszkieterów]] [[Cristóvão da Gama]] (Krzysztofa da Gamy) przybyła dopiero w [[1541]] roku.
== Opis wyglądu Lybne Dyngyla ==
|