Korweta: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 95.41.252.169 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 203.88.92.243.
Linia 6:
'''Korweta''' – klasa współczesnych [[okręt]]ów umiarkowanej wielkości. Współczesne korwety dzielą się pod względem przeznaczenia i uzbrojenia na okręty przeznaczone do zwalczania okrętów podwodnych lub przeznaczone do zwalczania okrętów nawodnych za pomocą kierowanych [[Rakieta|pocisków rakietowych]] ('''korwety rakietowe'''). Do XIX wieku korweta oznaczała historyczną klasę okrętów żaglowych (zobacz '''[[Korweta (okręt żaglowy)|korweta żaglowa]]'''), po czym nazwa tej klasy została wprowadzona ponownie podczas II wojny światowej.
== Korwety okresu II wojny światowej ==
Klasa korwet pojawiła się ponownie na początku [[II wojna światowa|II wojny światowej]], kiedy zaczęto tak klasyfikować, początkowo w Wielkiej Brytanii i Włoszech, niewielkie [[okręt eskortowy|okręty eskortowe]], służące przede wszystkim do ochrony [[konwój morski|konwojów]] przed atakami [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] (ang. ''corvette'', wł. ''corvetta''). Ich [[wyporność]] standardowa wynosiła 500–1000 ton. Miały względnie silne uzbrojenie przeciw okrętom podwodnym. (zrzutnie [[bomba głębinowa|bomb głębinowych]] i [[miotacz bomb głębinowych|miotacze bomb głębinowych]]) oraz słabe uzbrojenie artyleryjskie, składające się zwykle z [[działo|działa]] kalibru 100–102 mm i kilku [[działko przeciwlotnicze|działek przeciwlotniczych]]. Korwety charakteryzowały się niewielką prędkością (w granicach 18 [[węzeł (jednostka prędkości)|w]]), wystarczającą do służby konwojowej.
 
Najbardziej znanym typem korwet okresu II wojny światowej był brytyjski typ [[korwety typu Flower|''Flower'']], prosty w budowie (oparty na konstrukcji parowych [[statek wielorybniczy|statków wielorybniczych]]), którego zbudowano aż ponad 260 jednostek (wyporność 925 ton, długość 62 m, prędkość 16 w.). Znany był również włoski ''[[korwety typu Gabbiano|typ Gabbiano]]'' z 1942 roku, o napędzie [[Silnik o zapłonie samoczynnym|dieslowskim]], wyposażony w pomocnicze silniki elektryczne do cichego poszukiwania okrętów podwodnych (wyporność 728 ton, długość 64 m, prędkość 18 w.; zbudowano 60 okrętów). W czasie wojny pojawiła się też klasa większych okrętów eskortowych – [[fregata (okręt eskortowy)|fregat]]. W niektórych krajach okręty zbliżone do korwet klasyfikowano jako [[eskortowiec|eskortowce]]. Mniejszymi okrętami do zwalczania okrętów podwodnych były [[ścigacz okrętów podwodnych|ścigacze okrętów podwodnych]].