Ibrahim I: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m →‎Życiorys: podział na akapity
Linia 39:
 
== Życiorys ==
W krwawych pałacowych rozgrywkach Ibrahim I zdołał przeżyć dzięki temu, iż uważany był za człowieka niegroźnego pod względem politycznym, zaś kiedy w końcu Murad IV wydał wyrok śmierci na niego, zmarł przed jego wykonaniem, co sprawiło, że Ibrahim zachował życie i mógł objąć tron po znienawidzonym przez siebie bracie.

Brak zdolności politycznych nowego sułtana doprowadził do utraty w 1646 [[Tenedos]]u po tym, jak sam wszczął [[VI wojna wenecko-turecka|wojnę]] z [[Republika Wenecka|Wenecją]] o [[Kreta|Kretę]]. Charakteryzowała go natomiast wysoka skłonność do okrucieństwa i wyuzdania seksualnego. Według relacji jednego z kronikarzy<ref>Simon Sebag Montefiore, ''Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa'', tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 116.</ref> dopuszczał się gwałtów na dziewicach sprowadzanych z jego rozkazu do pałacowego ogrodu, po czym na skutek zakochania się w "Kostce Cukru" (nazywanej tak przez niego korpulentnej kochance) kazał wymordować liczący 280 kobiet harem w celu uśmierzenia zazdrości swej konkubiny. Związane w worku ofiary utopiono w rzece.

Brutalność i niezrównoważenie psychiczne Ibrahima I przyczyniły się do jego obalenia, gdy jedyna ocalała z pogromu nałożnica zrelacjonowała występek władcy tureckiemu ludowi. Utraciwszy władzę, Ibrahim I został zamknięty w klatce, a następnie zgładzony poprzez tradycyjne wówczas uduszenie cięciwą z łuku.
 
{{Przypisy}}