Hamulec elektrodynamiczny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m +{{Budowa pojazdów szynowych}} |
uzupełn. |
||
Linia 1:
{{Dopracować|źródła=2016-02}}
'''Hamulec elektrodynamiczny''' – hamulec wykorzystujący pracę [[prądnica|prądnicową]] [[silnik elektryczny|silników elektrycznych]] w [[lokomotywa elektryczna|lokomotywach elektrycznych]], [[tramwaj]]ach, [[Metro|wagonach metra]] i niektóych [[lokomotywa spalinowa|lokomotywach spalinowych]] z [[przekładnia elektryczna|przekładnią elektryczną]].
Zasada działania polega na przekształcaniu części energii kinetycznej poruszającego się pojazdu na energię elektryczną, która może być zwracana do sieci trakcyjnej, magazynowana ([[hamowanie rekuperacyjne]]), albo wytracana na opornikach na ciepło.
Podstawową zaletą hamowania elektrodynamicznego jest oszczędność okładzin ciernych i powierzchni tocznych kół (starszy tabor) lub tarcz hamulcowych. Przy wykorzystaniu [[hamowanie rekuperacyjne|hamowania rekuperacyjnego]] można odzyskać część energii włożonej w rozpędzanie pociągu.▼
▲Podstawową zaletą hamowania elektrodynamicznego jest oszczędność okładzin ciernych i powierzchni tocznych kół (starszy tabor) lub tarcz hamulcowych. Przy wykorzystaniu [[hamowanie rekuperacyjne|hamowania rekuperacyjnego]] można odzyskać część energii włożonej w rozpędzanie
Hamowanie elektrodynamiczne może być tym wydajniejsze, im większą moc silnika(ów) ma hamowany pojazd. Z tego względu jest hamulcem zasadniczym w tramwajach, wagonach metra, najnowszych [[Elektryczny zespół trakcyjny|EZT]]. Starsze zespoły trakcyjne (z silnikami szeregowymi prądu stałego np. klasyczne [[EN57]]) miały niewystarczającą moc zespołu napędowego do hamowania elektrodynamicznego i nie było ono w nich stosowane.
{{Budowa pojazdów szynowych}}
| |||