Tomasz Dąbal: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m źródła/przypisy |
drobne redakcyjne |
||
Linia 23:
6 listopada 1918 na wiecu chłopskim w [[Tarnobrzeg]]u wraz z [[Eugeniusz Okoń|ks. Eugeniuszem Okoniem]] proklamował powstanie [[Republika Tarnobrzeska|Republiki Tarnobrzeskiej]]. W grudniu 1918 został zwolniony z komendy powiatowej żandarmerii w Tarnobrzegu na własne żądanie. Razem z ks. Okoniem zorganizował w 1919 [[Chłopskie Stronnictwo Radykalne]], działające na terenach objętych wpływami ''Republiki''.
W latach 1919–1921 był posłem na [[Sejm Ustawodawczy (1919–1922)|Sejm Ustawodawczy]], początkowo wiceprezes klubu [[Polskie Stronnictwo Ludowe Lewica|PSL Lewica]], później wraz z ks. Okoniem tworzył dwuosobowy klub komunizującego Stronnictwa Chłopsko-Radykalnego. W 1920 r. wniósł w sejmie interpelację w sprawie przeciwdziałania występujących na wsiach wypadkom śmierci głodowej<ref>Stanisław Giza. ''Kalendarz wydarzeń historii [[Ruch ludowy|ruchu ludowego]] 1895-1965.'' Warszawa 1967, s. 59.</ref>. Stopniowo przyjął poglądy komunistyczne, nawiązał kontakty z nielegalną [[Komunistyczna Partia Polski|KPRP]], do której wstąpił we wrześniu 1920. W lipcu 1921 wspólnie ze [[Stanisław Łańcucki|Stanisławem Łańcuckim]] utworzył Frakcję Sejmową Posłów Komunistycznych. Na kilka dni przed [[Bitwa
29 grudnia 1936, w okresie [[Wielki terror (ZSRR)|"wielkiej czystki"]], został aresztowany przez [[NKWD]]. W wyniku tortur przyznał się do wszystkich zarzucanych mu czynów i poszedł na pełną współpracę z NKWD<ref>[[Mikołaj Iwanow (historyk)|Nikołaj Iwanow]], ''Zapomniane ludobójstwo. Polacy w państwie Stalina. „Operacja polska” 1937–1938'', Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 319-322.</ref>. 21 sierpnia 1937 został skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR z oskarżenia o "udział w organizacji szpiegowsko-dywersyjnej". Wyrok wykonano tego samego dnia w więzieniu [[Lefortowo]]. [[Kremacja|Skremowany]] na [[Cmentarz Doński|Cmentarzu Dońskim w Moskwie]] i tam też anonimowo pochowany<ref>[http://lists.memo.ru/index5.htm Жертвы политического террора в СССР Домбаль Томаш Францевич]</ref>. Zrehabilitowany przez Kolegium Wojskowe SN ZSRR 21 grudnia 1955. Jego imieniem nazwano kilka ulic w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], a w [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Dezamet|Zakłady Metalowe]] w [[Nowa Dęba|Nowej Dębie]] koło Tarnobrzega.
|