Siemowit III: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Książęta mazowieccy" za pomocą HotCat |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 19:
W [[1355]] r. niespodziewanie zmarł książę warszawski [[Kazimierz I warszawski|Kazimierz]]. Realna stała się wtedy groźba inkorporacji jego władztwa do korony polskiej. [[Kazimierz Wielki]] chcąc jednak ściślej podporządkować sobie całość [[Mazowsze|Mazowsza]] - nie zdecydował się na przyłączenie księstwa do Polski, ale w zamian za hołd lenny oddał całość spadku Siemowitowi III. Dodatkowo władca [[Mazowsze|Mazowsza]] zobowiązał się nie wchodzić w sojusze z wrogami [[Polska|Polski]], umorzyć dług i zwrócić ziemię płocką [[Polska|Polsce]] (gdyby jednak [[Kazimierz Wielki]] zmarł bezpotomnie, księstwo płockie i to bez obowiązku lennego miało wrócić w ręce Siemowita). Trwałym nabytkiem Siemowita było również otrzymane od króla, a wydzielone z [[Małopolska|Małopolski]] tzw. [[Zapilcze]] - między rzekami [[Pilica (rzeka)|Pilicą]] i [[Radomka|Radomką]].
O tego momentu współpraca pomiędzy Siemowitem a [[Kazimierz Wielki|Kazimierzem Wielkim]] układała się wręcz wzorowo. W [[1363]] r. książę mazowiecki wziął udział w uroczystościach zaślubin (w [[Kraków|Krakowie]]) wnuczki [[Kazimierz Wielki|Kazimierza]] - [[Elżbieta Pomorska|Elżbiety]] i cesarza rzymskiego [[Karol IV Luksemburski|Karola IV]]. We wrześniu [[1364]] r. uczestniczył również w słynnym zjeździe monarchów w [[Kraków|Krakowie]] i uczcie u [[Wierzynek|Wierzynka]]. Kolejnym przejawem ścisłej i dobrze układającej się współpracy było wydanie w [[1369]] r. córki Siemowita [[Małgorzata mazowiecka (1352/1356-po 1409)|Małgorzaty]] za wnuka [[Kazimierz Wielki|Kazimierza Wielkiego]], noszącego to samo imię - [[Kazimierz IV Słupski|Kaźka Słupskiego]]. Rangę ślubu zwiększa fakt, że w tym czasie [[Kazimierz IV Słupski|Kaźko]] był usynowiony przez króla [[Polska|Polski]] i był jednym z dwóch obok [[Ludwik Węgierski|Ludwika Andegaweńskiego]] kandydatów do spadku po polskim monarsze.
W listopadzie [[1370]] r. zmarł [[Kazimierz Wielki]]. Zgodnie z układami z lat [[1351]], [[1355]] i [[1359]] Siemowit III stawał się na powrót w pełni niezależnym władcą. Do [[Mazowsze|Mazowsza]] przyłączono wówczas należące dotąd do [[Kazimierz Wielki|Kazimierza Wielkiego]]: [[Płock]], [[Wizna|Wiznę]], [[Wyszogród]] i [[Zakroczym]], co pozwoliło na powrót zjednoczyć [[Mazowsze]] w granicach dzielnicy [[Siemowit I mazowiecki|Siemowita I]].
Linia 29:
Pełnię władzy nad zjednoczonym [[Mazowsze]]m Siemowit III zachował do przełomu [[1373]] i [[1374]] r., kiedy to zdecydował się wydzielić dzielnice warszawską i rawską swoim synom [[Siemowit IV|Siemowitowi IV]] i [[Janusz I Starszy|Januszowi]]. Księciu Januszowi przypadły też tereny, które później stworzyły [[ziemia łomżyńska|ziemię łomżyńską]].
Siemowit III był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą małżonką była Eufemia, córka [[książęta opawsko-raciborscy|księcia opawskiego]] [[Mikołaj II Opawski|Mikołaja II]]. Z małżeństwa tego książę doczekał się wspomnianych wcześniej dwóch synów - [[Siemowit IV|Siemowita]] i [[Janusz I Starszy|Janusza]], oraz trzech córek - Anny - późniejszej dominikanki w [[Racibórz|Raciborzu]] (zm. [[1403]] r.), Eufemii - późniejszej żony [[Władysław Opolczyk|Władysława Opolczyka]] (zm. [[1418]]/[[1424|24]]) oraz [[Małgorzata mazowiecka (1352/1356-po 1409)|Małgorzaty]] - żony [[Kazimierz IV Słupski|Kaźka Słupskiego]] (zm. [[1396]] r.). Drugą żoną mazowieckiego [[Piastowie|Piasta]] była [[Anna ziębicka|Anna]] córka [[książęta ziębiccy|księcia ziębickiego]] [[Bolko II Ziębicki|Bolka II]] lub jego syna [[Mikołaj Mały Ziębicki|Mikołaja Małego]]. Z małżeństwa tego pochodziło trzech synów. Dwóch najstarszych, z których jeden nosił najprawdopodobniej podwójne imię [[Stanisław Siemowit mazowiecki|Stanisław Siemowit]] zmarło w dzieciństwie. Najmłodszy [[Henryk mazowiecki|Henryk]] został biskupem płockim.
Siemowit III mazowiecki - uważany przez historyków za jednego najwybitniejszych władców [[Mazowsze|Mazowsza]] - zmarł [[16 czerwca]] [[1381]] r. i został pochowany w katedrze w [[Płock]]u.
| |||