Cement portlandzki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
cement CEM I 42,5 R
PG (dyskusja | edycje)
WP:SK+mSK+ToS, drobne redakcyjne
Linia 1:
[[FilePlik:Portland cement CEM I 42,5 R (bag).jpg|thumb|Cement portlandzki CEM I 42,5 R w worku]]
'''Cement portlandzki''' "CEM I" – często stosowany rodzaj [[cement]]u. Jest to szary, sypki materiał, otrzymywany ze zmielenia [[Klinkier cementowy|klinkieru cementowego]] z [[gips]]em w ilości do 5%. Wynalezienie cementu portlandzkiego przypisywane jest Anglikowi [[Joseph Aspdin|Josephowi Aspdinowi]], który w [[1824]] uzyskał patent na jego wyrób. Nazwa pochodzi od koloru otrzymanego [[cement]]u, który przypominał wynalazcy kolor skał z wyspy [[Portland (wyspa)|Portland]] - wówczas jednego z najlepszych i najdroższych materiałów budowlanych w Wielkiej Brytanii.
 
[[Klinkier cementowy]] otrzymuje się przez wypalenie w temperaturze 1450 °C mieszaniny zmielonych surowców zawierających [[wapień]] i glinokrzemiany. Podstawowe składniki klinkieru to:
* [[alit]], krzemian trójwapniowy (50–65% masy klinkieru) – 3CaO·SiO<sub>2</sub>
* [[belit]], krzemian dwuwapniowy (ok. 20% masy klinkieru) – 2CaO·SiO<sub>2</sub>
* [[Glinożelazian(III) tetrawapniowy|brownmilleryt]], związek [[tlenek wapnia|tlenku wapnia]], [[Tritlenek diglinu|tlenku glinu]] i [[tlenek żelaza(III)|tlenku żelaza(III)]] (ok. 10% masy klinkieru) – 4CaO·Al<sub>2</sub>O<sub>3</sub>·Fe<sub>2</sub>O<sub>3</sub>
* [[glinian trójwapniowy]] (ok. 10% masy klinkieru) – 3CaO·Al<sub>2</sub>O<sub>3</sub>
* inne związki [[glin]]u, [[wapń|wapnia]], [[magnez]]u
Do wypalonego klinkieru dodaje się [[gips]] lub mieszaninę gipsu i [[anhydryt]]u jako regulatora czasu wiązania oraz do 5% innych składników ([[wapień]], [[Żużel (hutnictwo)|żużel]], [[Pucolana|pył pucolanowy]]), a następnie całość miele się w młynie do cementu.
 
W procesie [[Wiązanie chemiczne|wiązania]] powstają związki, które ulegając krystalizacji tworzą zwartą, twardą masę. Sam proces wiązania to reakcje chemiczne, z których dwie najważniejsze to:
 
6 CaO·SiO<sub>2</sub> + 9 H<sub>2</sub>O → 6 CaO·SiO<sub>2</sub>·9 H<sub>2</sub>O
Linia 20:
* '''32,5''' (wytrzymałość próbek po 28 dniach: 32,5–52,5 MPa)<ref name="Cementy"/>
* '''42,5''' (wytrzymałość próbek po 28 dniach: 42,5–62,5 MPa)<ref name="Cementy"/>
* '''52,5''' (wytrzymałość próbek po 28 dniach: >52,5 MPa)
 
Liczba określająca klasę cementu informuje o minimalnej wytrzymałości normowej zaprawy na ściskanie, wyrażonej w [[Paskal|MPa]] po 28 dniach twardnienia. Ze względu na tempo przyrastania wytrzymałości cementy dzieli się następująco:
 
* z normalną wytrzymałością wczesną - oznaczenie '''N'''
* z wysoką wytrzymałością wczesną - oznaczenie '''R'''
 
Do grupy cementów portlandzkich należy także cement portlandzki biały, nie zawierający domieszek związków [[żelazo|żelaza]], oraz cement murarski i cement portlandzki szybkotwardniejący.
Linia 33:
Cement klasy wytrzymałościowej 32,5 o wysokiej wytrzymałości wczesnej. Głównymi składnikami są:
* klinkier portlandzki (65÷79%)
* granulowany żużel wielkopiecowy (21÷35%)
* siarczan wapnia - regulator czasu wiązania
 
[[Plik:Portland Cement Bags.jpg|thumb|250px|[[Paleta (logistyka)|Paleta]] z cementem portlandzkim CEM II/B-M]]
; cement portlandzki wieloskładnikowy CEM II/B-M:
Powstaje z wymieszania klinkieru portlandzkiego z dodatkami mineralnymi takimi jak:
Linia 51:
* '''B''' 21-35%
 
Cementy CEM II podobnie jak CEM I dzieli się na klasy, w zależności od wytrzymałości na ściskanie zaprawy normowej:
* '''32,5''' (wytrzymałość próbek po 28 dniach 32,5 -52,5MPa)
* '''42,5''' (wytrzymałość próbek po 28 dniach 42,5 -62,5MPa)
Linia 61:
* Właściwości fizyczne:
** gęstość: ρ = 3,05 kg/dm³
** [[Gęstość usypowa|gęstość nasypowa]]: w stanie luźnym ρ = 0,9-1,2 kg/dm³, w stanie zagęszczonym ρ = 1,6-1,9 kg/dm³
 
; cement portlandzki wapienny CEM II/A-LL:
Cement klasy wytrzymałościowej 42,5 o wysokiej wytrzymałości wczesnej. Skład:
* klinkier portlandzki
* kamień wapienny
* regulator czasu wiązania