Olga Boznańska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m sekcja
Linia 24:
W 1896 zrezygnowała z nauczycieli i wynajęła własną pracownię. W tym czasie zaczęła wystawiać swoje prace w Monachium, [[Warszawa|Warszawie]], [[Berlin]]ie, [[Wiedeń|Wiedniu]]. Dwa lata później pojawiły się pierwsze sukcesy. Za ''Portret malarza Pawła Nauena'' otrzymała z rąk arcyksięcia Karola Ludwika w Wiedniu złoty medal, a w [[Londyn]]ie za ''Portret miss Mary Breme'' – wyróżnienie. W 1896 jury paryskiego Societe des Beaux-Arts przyjęło na wystawę jej obraz. Po ostatnich sukcesach dostała nawet propozycję objęcia katedry malarstwa na wydziale kobiet w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, którą odrzuciła.
 
W 1898 przeprowadziła się do [[Paryż]]a. W tym też roku została członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W 1900 na wystawie w New Gallery w Londynie dostała złoty medal. Na [[Wystawa światowa|Wystawie Światowej]] w Paryżu otrzymała wyróżnienie. Nie miała tylko sukcesów w życiu osobistym. W tym roku nastąpiło zerwanie długoletniego narzeczeństwa z malarzem [[Józef Czajkowski|Józefem Czajkowskim]]. W 1901 po raz pierwszy wystawiała w [[Pittsburgh]]u. Rząd francuski kupił ''Bretonkę'' i ''Portret panny Dygat'' do państwowych zbiorów sztuki. Została członkiem Société Nationale des Beaux Arts. Uczyła w [[Académie de la Grande Chaumière]].
 
W 1906 umarł jej ojciec. Rok później Carnegie Institute w Pittsburghu przyznał jej srebrny medal. W 1912 na wystawie w Pittsburghu, wraz z [[Claude Monet|Claude’em Monetem]] i [[Auguste Renoir|Augustem Renoirem]], reprezentowała Francję. W [[Amsterdam]]ie na międzynarodowej wystawie zdobyła srebrny medal. W 1914 warszawska [[Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkoła Sztuk Pięknych]] zaproponowała jej stanowisko profesora. W 1923 ponownie reprezentowała szkołę francuską w Pittsburghu wśród takich artystów jak [[Pierre Bonnard]], [[Maurice Denis]].