Maksymilian Ryłło (biskup): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Biskupi Ruskiego Kościoła unickiego"; Dodano kategorię "Biskupi Kościoła unickiego w I Rzeczypospolitej" za pomocą HotCat
m kat.
Linia 42:
}}
[[File:Maksymilian Ryllo List pasterski 1792.jpg|thumb|240px|List pasterski Maksymiliana Ryłły z 1792 r. w sprawie zmniejszenia liczby świąt w Kościele unickim]]
'''Maksymilian Ryłło''' (ur. [[1715]] lub około 1719, zm. [[22 listopada]] [[1793]] w [[Przemyśl]]u) – duchowny greckokatolicki, [[bazylianie|bazylianin]], w. 1756-1784 unicki biskup chełmski, od [[1780]] do [[1784]] administrował eparchią przemyską, od [[1784]] był biskupem ordynariuszem przemyskim.
 
==Biografia==
Urodził się ok. 17151717 r. w Borysowszczyźnie na Białorusi lub w Ryłówce koło [[Wilno|Wilna]] w katolickiej rodzinie Hieronima i Anny z Miecznikowskich. Po wstąpieniu do [[Cerkiew Św. Trójcy i klasztor Bazylianów w Wilnie|klasztoru bazylianów w Wilnie]] kształcił się w Kolegium Greckim w [[Rzym]]ie, gdzie uzyskał doktorat z teologii i przyjął święcenia kapłańskie. Po powrocie do kraju w 1742 r. był kaznodzieją w [[Witebsk]]u, wikariuszem przy cerkwi Św. Trójcy w Wilnie, a od 1745 r. prokuratorem litewskiej prowincji bazylianów z siedzibą w Warszawie. Pełnił też funkcję przełożonego klasztorów w Dubnie i w [[Monaster Trójcy Świętej w Dermaniu|Dermaniu]]. Od [[1748]] do [[1756]] ihumen monasteru chełmskiego.
 
W 1756 r. uzyskał nominację królewską na unickie biskupstwo chełmskie, konsekrowany w [[Połock]]u w 1759 r. Po objęciu diecezji przystąpił gorliwie do działań zmierzających do podniesienia poziomu moralnego i intelektualnego duchowieństwa i wiernych. W l. 1759-1762 przeprowadził wizytację całej eparchii. W 1759 założył w [[Chełm]]ie [[unickie seminarium duchowne w Chełmie|seminarium duchowne]], którego prowadzenie powierzył początkowo duchownym diecezjalnym, a w 1769 przekazał bazylianom. W 1760 r. przeprowadził synod diecezjalny, a w 1765 r. doprowadził do koronacji ikony Matki Boskiej Chełmskiej. W 1771 ustanowił fundusz na utrzymanie kadry seminaryjnej. W 1773 r. przeprowadził wizytację parafii unickich w województwie bracławskim, czym naraził się władzom [[Imperium Rosyjskie|rosyjskim]], [[Armia Imperium Rosyjskiego|wojska rosyjskie]] aresztowały go za "prześladowanie" [[Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny#Prawosławie w I Rzeczypospolitej|prawosławnych]]<ref>Richard Butterwick, Polska rewolucja a Kościół katolicki 1788-1792, Kraków 2012, s. 158.</ref> w 1774 roku, uwięziły na kilka miesięcy w Berdyczowie. W 1783 założył w [[Buśno|Buśnie]] seminarium dla kleryków pochodzących z terenów diecezji, które znalazły się pod zaborem austriackim.
Linia 73:
[[Kategoria:Biskupi Kościoła unickiego w I Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Bazylianie (biografie)]]
[[Kategoria:Kawalerowie Orderu Świętego Stanisława (I Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Pochowani w Przemyślu]]