Stanisław Bobiński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wojtek 1956 (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Wojtek 1956 (dyskusja | edycje)
m int.
Linia 4:
Był synem Jana, urzędnika ubezpieczeń oraz Stanisławy z Tołwińskich. Kształcił się w Warszawie. Z wykształcenia inżynier leśnik<ref>[[Norbert Michta]], ''[[Julian Marchlewski]]'', Wyd. [[Książka i Wiedza|KiW]], [[Warszawa]] [[1984]], s. 235.</ref>.
 
Od [[1905]] r. w [[Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy|Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy]],. W [[1918]] był komisarzem [[Rewolucyjny Czerwony Pułk Warszawski|Rewolucyjnego Czerwonego Pułku Warszawy]] i komisarzem [[Zachodnia Dywizja Strzelców|Zachodniej Dywizji Strzelców]]. Od [[1918]] do [[1919]] był członkiem Rewolucyjnej Rady 16 Armii na Białorusi. Przewodniczący KC Związku Zawodowego Robotników Rolnych Litwy i Białorusi. W [[1920]] członek [[Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski|Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski]] ds. rolnictwa. Uczestnik III Kongresu Kominternu w czerwcu-lipcu [[1921]]. W latach [[1922]]-[[1924]] profesor filozofii marksistowskiej i rektor Uralskiego Uniwersytetu im. A. M. Gorkiego w [[Jekaterynburg]]u, od [[1925]] członek Biura Polskiego przy [[Komitet Centralny|Komitecie Centralnym]] [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|WKP (b)]] (w latach [[1918]]-[[1920]] sekretarz Biura). W latach [[1926]]-[[1928]] był zatrudniony jako pracownik naukowy Akademii Komunistycznej w Moskwie. Od [[1925]] do [[1927]] był kierownikiem szkoły partyjnej w Kraskowie pod Moskwą. Działacz [[Komunistyczna Partia Polski|KPP]], m.in. w [[1921]] i [[1925]]-[[1926]] był członkiem przedstawicielstwa KC KPP w Komitecie Wykonawczym (KW) [[Międzynarodówka Komunistyczna|Kominternu]]. Brał udział w III Zjeździe KPP w styczniu-lutym [[1925]] pod Moskwą i IV Konferencji KPP w listopadzie-grudniu [[1925]] w Moskwie.
 
Już w [[Lata 30. XX wieku|latach 30.]] oskarżany o [[luksemburgizm]], [[15 czerwca]] [[1937]] (w okresie [[wielki terror (ZSRR)|Wielkiego Terroru]]) został aresztowany przez [[NKWD]]. Proces odbył się w Moskwie [[20 września]] [[1937]] r. Bobiński został oskarżony o uczestnictwo w [[Polska Organizacja Wojskowa|Polskiej Organizacji Wojskowej]], w ramach której miał prowadzić na terenie ZSRR działalność szpiegowską na rzecz polskiego wywiadu i wiedzieć o zamachach terrorystycznych członków organizacji POW. Po 20-minutowym procesie [[Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR]] skazało Bobińskiego na najwyższy wymiar kary - rozstrzelanie i konfiskatę mienia. Zgodnie z obowiązującym dekretem z [[1 grudnia]] [[1934]] r. (dekret uchwalono w dniu zabójstwa Kirowa - a przewidywał natychmiastowe wykonanie wyroków śmierci wobec skazanych za działalność terrorystyczną) - wyrok został wykonany zaraz po zakończonym procesie - [[20 września]] [[1937]] r. Prochy Stanisława Bobińskiego pochowane są w zbiorowej kwaterze ofiar NKWD na moskiewskim cmentarzu Dońskim (w tej samej kwaterze pochowane są m.in. prochy marszałków ZSRR Tuchaczewskiego i Bluchera). Zrehabilitowany został przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR 29 września [[1955]] r.<ref>Kserokopia wyroku z archiwum [[Federalna Służba Bezpieczeństwa|FSB]] (dawniej [[KGB]] i [[NKWD]]) w [[Moskwa|Moskwie]].</ref>