Stanisław Bobiński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m int. |
||
Linia 4:
Był synem Jana, urzędnika ubezpieczeń oraz Stanisławy z Tołwińskich. Kształcił się w Warszawie. Z wykształcenia inżynier leśnik<ref>[[Norbert Michta]], ''[[Julian Marchlewski]]'', Wyd. [[Książka i Wiedza|KiW]], [[Warszawa]] [[1984]], s. 235.</ref>.
Od [[1905]] r. w [[Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy|Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy]]
Już w [[Lata 30. XX wieku|latach 30.]] oskarżany o [[luksemburgizm]], [[15 czerwca]] [[1937]] (w okresie [[wielki terror (ZSRR)|Wielkiego Terroru]]) został aresztowany przez [[NKWD]]. Proces odbył się w Moskwie [[20 września]] [[1937]] r. Bobiński został oskarżony o uczestnictwo w [[Polska Organizacja Wojskowa|Polskiej Organizacji Wojskowej]], w ramach której miał prowadzić na terenie ZSRR działalność szpiegowską na rzecz polskiego wywiadu i wiedzieć o zamachach terrorystycznych członków organizacji POW. Po 20-minutowym procesie [[Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR]] skazało Bobińskiego na najwyższy wymiar kary - rozstrzelanie i konfiskatę mienia. Zgodnie z obowiązującym dekretem z [[1 grudnia]] [[1934]] r. (dekret uchwalono w dniu zabójstwa Kirowa - a przewidywał natychmiastowe wykonanie wyroków śmierci wobec skazanych za działalność terrorystyczną) - wyrok został wykonany zaraz po zakończonym procesie - [[20 września]] [[1937]] r. Prochy Stanisława Bobińskiego pochowane są w zbiorowej kwaterze ofiar NKWD na moskiewskim cmentarzu Dońskim (w tej samej kwaterze pochowane są m.in. prochy marszałków ZSRR Tuchaczewskiego i Bluchera). Zrehabilitowany został przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR 29 września [[1955]] r.<ref>Kserokopia wyroku z archiwum [[Federalna Służba Bezpieczeństwa|FSB]] (dawniej [[KGB]] i [[NKWD]]) w [[Moskwa|Moskwie]].</ref>
|