Pietro Perugino: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
-wybitny
Linia 14:
|www =
}}
'''Pietro Perugino''', właśc. '''Pietro di Cristoforo Vannucci''' (ur. ok. 1450 w [[Città della Pieve]] k. [[Perugia|Perugii]], zm. w lutym lub w marcu [[1523]] w [[Fontignano]]) – [[Włochy|włoski]] malarz i rysownik okresu [[renesans]]u, wybitny przedstawiciel szkoły umbryjskiej.
 
Był uczniem [[Piero della Francesca]] i [[Andrea del Verrocchio]]. Prowadził działalność pedagogiczną; jego uczniami byli m.in. [[Rafael Santi]] i [[Pinturicchio]]. Przyjaźnił się z [[Leonardo da Vinci|Leonardem da Vinci]], dla którego twórczości żywił wielki podziw.
Linia 20:
Spośród jego wczesnych dzieł wyróżniają się ''Pokłon Trzech Króli'' z [[1473]] oraz ''Sceny z życia świętego Bernarda'' z [[1476]], a także liczne Madonny, rozsiane po wielu różnych muzeach europejskich. Sporo z nich przez długi czas uważanych było za dzieła [[Andrea del Verrocchio|Verrocchia]], wszystkie łączą wpływy artystyczne obu jego nauczycieli.
 
Od [[1478]] pracował w [[Rzym]]ie – między [[1480]] a [[1482]] brał udział w dekoracji Kaplicy Sykstyńskiej wraz z innymi wybitnymi artystami swojej epoki. W [[1485]] z powodu wielkiego poważania jakim się cieszył, został mianowany honorowym obywatelem [[Perugia|Perugii]], stąd pochodzi jego przydomek.
 
Między [[1494]] a [[1495]] stworzył [[Opłakiwanie Chrystusa (obraz Perugina)|Opłakiwanie Chrystusa]] (Pietà) i fresk ''Ukrzyżowanie'' w kościele św. Marii Magdaleny de’ Pazzi. Tworzył też malowane nastawy ołtarzowe w kościołach Perugii.