Gloria Gaynor: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Przypisy: int. |
|||
Linia 30:
Śpiewać zaczynała na początku [[lata 70. XX wieku|lat 70.]] w zespole [[The Soul Satisfiers]]. W 1965 roku nagrała swój pierwszy solowy singel „She'll Be Sorry/Let Me Go Baby". W [[1975]] wydała przełomowy [[album (wydawnictwo muzyczne)|longplay]] ''Never Can Say Goodbye'', który był pierwszym w historii albumem 'do użytku' [[Elektroniczna muzyka taneczna|klubowego]] – [[piosenka|piosenki]] przechodziły płynnie jedna w drugą. Po wielkim sukcesie tego albumu jeszcze w tym samym roku Gloria nagrała kolejny album ''Experience''. Jej kariera rozwijała się burzliwie utwierdzając jej pozycję jako królowej disco. Rozpoczyna liczne koncerty w USA, Europie, Azji, Kanadzie, Izraelu i wielu innych częściach świata. Zaczyna prowadzić nocne życie [[Nowy Jork|Nowego Jorku]]. W [[1979]] Gloria osiągnęła szczyt popularności dzięki [[Singel (muzyka)|singlowi]] – „I Will Survive", za który otrzymała nagrodę [[Nagroda Grammy|Grammy]].
W 1981 roku nagrała piosenkę „I Am What I Am", którą, podobnie, jak „I Will Survive” środowiska [[homoseksualizm|homoseksualne]] okrzyknęły swoim hymnem. W 1984 roku Gloria przechodzi religijną metamorfozę, zwraca się w kierunku Kościoła katolickiego i ku muzyce gospel, zrywa ze swoim dawnym „grzesznym życiem”, jak to określiła w autobiograficznej książce ''I Will Survive'' napisanej w latach 90. Kwestionuje również owiany już legendą swój tytuł feministki i królowej gejowskiego disco. Ostatni [[album (wydawnictwo muzyczne)|longplay]] ''The Answer'' piosenkarka nagrała w [[2006]], jednak na scenie jest aktywna cały czas i wciąż koncertuje.
== Dyskografia ==
| |||