Malankarski Kościół Ortodoksyjny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
drobne redakcyjne
Linia 69:
Malankarski Kościół Ortodoksyjny wywodzi się z pierwotnego kościoła indyjskiego, założonego według tradycji przez św. [[Tomasz Apostoł|Tomasza Apostoła]] ok. 52 r. n.e. Indyjscy [[chrześcijanie]] wierzą, że Apostoł przybył do Cranganore, w stanie [[Kerala (stan w Indiach)|Kerala]], gdzie prowadził działalność misyjną, aż do poniesienia śmierci męczeńskiej w 72 r. n.e.
 
Kościół żył w izolacji, aż do pojawienia się misjonarzy, którzy przybyli do Indii wraz z europejskimi kolonizatorami w XVI wieku. W 1599 roku, na synodzie w Diamper, zawarł unię z Kościołem katolickim, która przetrwała jednak tylko do 1653 roku. Doszło wtedy do buntu przeciwko postępowaniu katolików, którzy chcieli narzucić Kościołowi obrządek łaciński. Duchowieństwo odłączyło się od [[Syromalabarski Kościół katolicki|Kościoła Syromalabarskiego]] i poprosiło patriarchę [[Syryjski Kościół Ortodoksyjny|syryjskiego]] o przysłanie do Indii biskupa, do czego doszło dwa lata później<ref>[http://mosc.in/the_church/the-malankara-orthodox-syrian-church The Malankara Orthodox Syrian Church - history]</ref>.
 
W 1772 roku, z powodu nieporozumień z patriarchą syryjskim, doszło do schizmy i utworzenia [[Niezależny Kościół Malabarski|Niezależnego Kościoła Malabarskiego]].