Dynastia z Vaudémont: Różnice pomiędzy wersjami

Ród Vaudémont w [[XV wiek|XV]] wieku zgłaszał swoje prawa do rządzonej przez [[Walezjusze|Walezjuszy]] Górnej Lotaryngii. Dzięki małżeństwom dynastycznym wW [[1473]] roku odziedziczył to księstwo przedstawiciel rodu, [[Rene II Lotaryński]], będący głównym potomkiem zarówno męskiej, jak i żeńskiej linii sukcesji.

W późniejszych wiekach władcy lotaryńscy lawirowali między Francją a Rzeszą Niemiecką. Uznając w zależności od sprzyjających warunków politycznych zwierzchność [[Władcy Francji|królów Francji]] lub [[cesarz]]y [[Święte Cesarstwo Rzymskie|Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego]]. Od [[XVII wiek|XVII]] wieku byli w sojuszu z [[Habsburgowie|Habsburgami]] co prowadziło do ustawicznych wojen z Francją. Na mocy traktatu wiedeńskiego z [[1735]] roku kończącego [[Wojna o sukcesję polską|wojnę sukcesyjną polską]] utracili Księstwo [[Lotaryngia|Lotaryngii]] i [[Księstwo Bar|Baru]] na rzecz zdetronizowanego króla polskiego [[Stanisław Leszczyński|Stanisława Leszczyńskiego]]. W zamian ostatni książę z dynastii Vaudémont, [[Franciszek I Lotaryński|Franciszek Stefan Lotaryński]] otrzymał [[Wielkie Księstwo Toskanii]].