Metodologia szkoły austriackiej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ianushii (dyskusja | edycje)
Linia 7:
 
== Historia ==
Metodologia szkoły austriackiej kształtowała się stopniowo w wyniku szeregu sporów metodologicznych jakie toczyli ekonomiści austriaccy ze zwolennikami innych nurtów ekonomii<ref name=autonazwa1>{{cytuj książkę |nazwisko=Soto |imię=Jesus Huerta de |tytuł=Spór metodologicznychmetodologiczny (Methodenstreit) szkoły austriackiej |rok=2006 |wydawca= [[Instytut Misesa]] |miejsce=Warszawa| url=http://www.mises.pl/280}}</ref>. Pierwszy taki spór został zapoczątkowany przez założyciela szkoły austriackiej [[Carl Menger|Carla Mengera]] publikacją [[Zasady ekonomii|''Zasad ekonomii'']], w których dowodził, że istnieją powszechne i niezmienne prawa ekonomii odkrywane w drodze dedukcji. Niedługo po wydaniu, latach 80. [[XIX wiek|XIX w.]], książka spotkała się z negatywną reakcją zwolenników [[niemiecka szkoła historyczna|niemieckiej szkoły historycznej]], w szczególności [[Gustaw von Schmoller|Gustawa von Schmollera]]. Twierdzili oni, że prawa ekonomii obowiązują jedynie w określonym czasie i miejscu, w związku czym właściwych metod ich badania dostarcza historia. Spór nie został rozstrzygnięty, ale doprowadził do pierwszego sformułowania metodologicznych postulatów szkoły austriackiej.
 
Kolejna polemika metodologiczna szkoły austriackiej odbyła się w latach 90. [[XIX wiek|XIX w.]] między [[Eugen von Böhm-Bawerk|Eugenem von Böhm-Bawerkiem]] a [[John Bates Clark|Johnem Batesem Clarkiem]]. Polemika została poprzedzona dyskusją o pochodzenie stopy procentowej. Eugen von Böhm-Bawerk, rozwijając koncepcje Mengera, twierdził że stopa procentowa jest pochodną faktu, że ludzie [[preferencja czasowa|preferują]] dobra teraźniejsze nad dobra przyszłe. John Bates Clark podtrzymywał starszą teorię, zgodnie z którą stopa procentowa jest determinowana przez krańcową produktywność kapitału. Aby ją obronić przed zarzutami Böhm-Bawerka, Clark odrzucił Mengerowską koncepcję ludzkiego działania. W wyniku sporu, ekonomiści austriaccy zaczęli podkreślać znaczenie [[prakseologia|prakseologii]] – nauki o ludzkim działaniu, jako podstawowego źródła twierdzeń ekonomicznych.