Henry Howard (3. hrabia Surrey): Różnice pomiędzy wersjami

Tytuł [[hrabia|hrabiego]] Surrey otrzymał w 1524 roku, po śmierci dziadka, gdy jego ojciec odziedziczył tytuł [[Książę Norfolk|księcia Norfolk]]. Był jednym z prekursorów poezji angielskiej doby Renesansu. Wraz z [[Thomas Wyatt|Thomasem Wyattem]] jako pierwsi tworzyli sonety, stając się wzorem dla późniejszych twórców. Howard wprowadził też do poezji angielskiej<ref>Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, Wrocław 1981, s. 116.</ref> (w tłumaczeniu dwóch ksiąg [[Eneida|Eneidy]] [[Wergiliusz|Wergiliusza]]) [[blank verse]], czyli nierymowany [[pentametr jambiczny]], którym posługiwali się później zarówno w epice, jak i w dramacie i liryce, między innymi [[Thomas Kyd]], [[Christopher Marlowe]], [[William Szekspir]], [[John Milton]], [[Alfred Tennyson]], [[Robert Browning]] i [[Matthew Arnold]]. Dwie jego kuzynki - [[Anna Boleyn]] oraz [[Katarzyna Howard]] były żonami [[Henryk VIII Tudor|Henryka VIII]]. Uwięziony wraz z ojcem w styczniu 1547 roku został oskarżony o zdradę i skazany na śmierć 13 stycznia 1547 roku. Został ścięty w Tower 19 stycznia 1547, po czym pochowany w kościele Wszystkich Świętych w Londynie. Staraniem jego syna, [[Henry Howard (1. hrabia Northampton)|Henriego Howarda]] jego doczesne szczątki zostały przeniesione i pochowane w kościele Świętego Michała Archanioła w [[Framlingham]].

Jego ojciec uniknął śmierci, gdyż jego egzekucja została wstrzymana z powodu śmierci Henryka VIII w przed dzieńprzeddzień jej wyznaczonego terminu. Po śmierci jego ojca w 1554 roku tytuł księcia Norfolk odziedziczył jego najstarszy syn Thomas.