Aktywność słoneczna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Przeredagowany fragment tekstu. |
Przeredagowanie fragmentu tekstu. |
||
Linia 21:
Niefortunnym wnioskiem z badań zmian obfitości [[Izotopy|izotopu]] [[węgiel (pierwiastek)|węgla]] C<sup>14</sup> była hipoteza występowania absolutnych minimów liczby plam słonecznych. Przedostatnie takie maksimum radiowęglowe przypadło na lata [[1650]]-[[1715]], czyli na czas tzw. [[minimum Maundera]]. Podczas późniejszego [[minimum Daltona]] stwierdzono jedynie mniejsze liczby plam w maksimach, a nie zupełny ich brak.
W czasie maksymalnej aktywności zwiększa się nieznacznie wartość stałej słonecznej, choć
Wzrasta również temperatura atmosfery Ziemi na skutek zwiększonej absorpcji promieniowania.
W [[troposfera|troposferze]] jest to wzrost o około 0,1 K, 50 km wyżej wrasta o około 1 K, a na wysokości 500 km wzrasta o 400 K.
W fazie dużej aktywności Słońca całkowita koncentracja [[ozon]]u w atmosferze Ziemi zmniejsza się o kilka procent wskutek aktywności rozbłyskowej. Porozbłyskowe zaburzenia magnetyzmu ziemskiego, które są wówczas znacznie częstsze, mogą istotnie zmieniać koncentrację elektronów, jak i całkowitą liczbę tych cząstek w [[jonosfera|jonosferze]], czyli do wysokości 1000 km. Może to powodować znaczne błędy w funkcjonowaniu urządzeń typu GPS, gdy używać jedynie jednej częstotliwości. Taki jednowiązkowy pomiar to jednocześnie metoda wyznaczania kolumnowej gęstości elektronów w jonosferze.
Aktywność słoneczna wykrywalna jest we wszystkich pasmach [[długość fali|długości]] [[Promieniowanie elektromagnetyczne|fal elektromagnetycznych]] dostępnych obserwacji. Astronom amator [[Samuel Heinrich Schwabe]] w roku [[1844]] opublikował swoje spostrzeżenie dotyczące zmieniającej się [[Aktywność słoneczna|cyklicznie]] łącznej liczby grup plam, mniej więcej co 10 lat. Prowadzone przez Szwajcara [[Rudolf Wolf|Rudolfa Wolfa]] systematyczne obserwacje potwierdziły później zjawisko cyklu słonecznego.Rudolf Wolf badał cykle słoneczne wstecz do roku 1610, kiedy to zaczęto stosować lunetę do obserwacji astronomicznych, ale pierwszy w miarę kompletny cykl udało mu się zrekonstruować na podstawie obserwacji wykonanych w latach 1755–1766. Okres ten nazywany jest od tamtego czasu cyklem słonecznym numer 1.
Co około jedenaście lat, w czasie minimum słonecznej aktywności, rozpoczyna się nowy cykl słoneczny, który osiąga maksimum od 3 do 5 lat później. Następnie aktywność maleje przez około 6-7 lat aż do rozpoczęcia kolejnego cyklu słonecznego.. W maksimum cyklu pojawia się duża liczba plam.
== Aktualny cykl słoneczny (24) ==
Zgodnie z jedenastoletnim cyklem liczba plam słonecznych powinna zacząć rosnąć w 2005 roku, zapoczątkowując 24. cykl aktywności słonecznej. Jednak początek 24. cyklu wyznaczono na styczeń 2009 roku na podstawie zmian wartości uciąglonej liczby Wolfa oraz skorelowanych z aktywnością słoneczną zmian w wielkości strumienia promieniowania radiowego rejestrowanego na długości fali 10,7 cm.
| |||