In pectore: Różnice pomiędzy wersjami

Nominacje ''in pectore'' następcy [[Piotr Apostoł|świętego PiotrPiotra]]a stosowali zwykle w przypadku, gdy kraj, w którym przebywa nominowany, prześladuje wyznawców Kościoła katolickiego. W ten sposób [[papież]] unika dalszego wzmagania napięcia z tym krajem i nie wystawia wyróżnionej osoby na ryzyko prześladowań. Zdarza się, że o nominacji ''in pectore'' nie wie nawet [[kardynał]], którego ona dotyczy. Do chwili upublicznienia przez papieża nazwiska nominowanej osoby nie może ona otrzymać purpurowego kardynalskiego [[biret]]u i uczestniczyć w Kolegiach Kardynalskich.

W testamencie papieża Jana Pawła II nie został wymieniony [[kardynał]] ''in pectore''. W ciągu ponad 26 lat [[pontyfikat]]u [[Jan Paweł II]] mianował czterech kardynałów ''in pectore''. Nazwiska trzech – [[Marian Jaworski|Mariana Jaworskiego]] ze Lwowa, [[Jānis Pujats|Jānisa Pujatsa]] z [[Ryga|Rygi]] oraz [[Ignatius Kung Pin-mei|Ignatiusa Kung Pin-mei]] z [[Szanghaj|Szanghaju]]u – ujawnił. Imię czwartego zabrał do grobu. Po śmierci Jana Pawła II spekulowano w [[Rzym]]ie, czy był nim któryś z duchownych chińskich.

== Zobacz też ==

* [[Stopnie kardynalskie#Uwagi|Kardynał in pectore]]

* [[Lista kardynałów in pectore]]