Social realism: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Lange-MigrantMother02.jpg|thumb|[[Dorothea Lange]], "Migrująca matka", 1936, [[Biblioteka Kongresu|Biblioteka Kongresu Stanów Zjednoczonych]]]]

[[Czarny czwartek (1929)|Załamanie]] na [[New York Stock Exchange|Nowojorskiej Giełdzie]] w 1929 roku pogorszyło również sytuację artystów, dzielących los zubożałego społeczeństwa. Po 1933 roku pojawił się w Ameryce mecenat państwa nad artystami, który zmienił ich położenie. Prezydent [[Franklin Delano Roosevelt]] wprowadził rządowy program pomocy najbardziej zubożałym artystom. Program ten, realizowany w ramach akcji [[Works Project Administration]] obejmował regularną dystrybucję subsydiów i zakup zamówień dla artystów. Na czele akcji stanął krytyk sztuki Holger Cahill. Efektem programu była pomoc udzielona tysiącom twórców. Ściany budynków rządowych w calym kraju pokryły malowidła i dekoracje. W [[Waszyngton]]ie, na budynku [[Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych|Departamentu Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych]] pojawił się mural [[Boardman Robinson|Boardmana Robinsona]]. Choć mecenat państwa faworyzował style konwencjonalne, to jedno z wyróżniających się dzieł, mural [[Arshile Gorky|Arshile'a Gorky'ego]] ''Lotnictwo: zmiana kształtów pod wpływem ciśnienia aerodynamicznego (Aviation: Change of Shapes Subjected to Aerodynamic Constraints)'' zawierał elementy malarstwa abstrakcyjnego{{odn|Ferrier|1989|s=347}}.

W XX wieku inspiracją dla social realism stał się ruch artystyczny [[Ashcan School]] i związani z nim malarze ([[John French Sloan]], [[Everett Shinn]], [[William Glackens]]) przedstawiający w swych obrazach miejską nędzę. Silny wpływ wywarli też meksykańscy [[mural]]iści jak: [[Diego Rivera]], [[José Clemente Orozco]] i [[David Alfaro Siqueiros]]{{odn|Hurd|2000|s=302}}. Malowane przez nich murale, często o wydźwięku propagandowym, podkreślały ducha rewolucji i dumę z tradycji ludności rdzennej [[Meksyk]]u (''Historia Meksyku od podboju do przyszłości'' Diego Rivery, 1929–30; 1935 czy ''Catharsis'' José Clemente Orozco, 1933)<ref name="Todd" />. Artyści meksykańscy malowali swoje wielkie murale również w Stanach Zjednoczonych, a ich dzieła stały się przykładem popularnego [[sztuka figuratywnaFiguratywizm|malarstwa figuratywnego]] o treści społecznej{{odn|Dempsey|2002|s=166}}.