Patrice de Mac Mahon: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
szablon
TarBot (dyskusja | edycje)
m navbox, replaced: {{Książę Francuski-Andora|urząd=Francuski książę Andory|lata=od 1873 do 1877|poprzednik=Louis Adolphe Thiers|następca=Jules Grevy}} → {{Współksiążęta Andory}}
Linia 15:
|commons = Category:Patrice de Mac-Mahon
}}
'''Marie Edme Patrice Maurice de Mac-Mahon''', [[diuk]] (''duc'') de [[Magenta (Marna)]], książę (''prince'') de [[Solferino]] (ur. [[13 lipca]] [[1808]] w zamku [[Sully]] koło [[Autun]], zm. [[16 października]] [[1893]]) – marszałek [[Francja|Francji]] i jej prezydent w latach [[1873]]-[[1879]]. Mac Mahon był Francuzem pochodzenia irlandzkiego. Jest jedną z dwóch osób w historii pochodzącą z Irlandii, która była głową państwa na kontynencie.
 
Jego rodzina była w przeszłości zwolennikami obalonego w wyniku [[chwalebna rewolucja|drugiej rewolucji angielskiej]] króla [[Jakub II Stuart|Jakuba II]] i z tej racji musiała po sukcesie rewolucji emigrować do Francji.
Mac Mahon urodził się w [[Sully]] nieopodal [[Autun]] ([[Departament (Francja)|Departament]] [[Saône-et-Loire]]), ukończył akademię wojskową. Brał udział w walkach w [[Algieria|Algierii]] ([[1830]]), potem został komendantem [[Legia Cudzoziemska|Legii Cudzoziemskiej]], w tej roli brał udział w [[wojna krymska|wojnie krymskiej]] ([[1853]]-[[1856]]). Od roku [[1852]] pełnił funkcje generała dywizji. Walcząc na Krymie zdobył fort Małachowa pod Sewastopolem.
 
Zasiadał w [[Senat (Francja)|senacie]] [[II Cesarstwo|II Cesarstwa]] w roku [[1856]].
Linia 25:
Mac-Mahon wyróżnił się podczas wojny francusko-austriackiej we [[Włochy|Włoszech]]. W nagrodę otrzymał w [[1859]] roku tytuł [[marszałek (stopień wojskowy)|marszałka]] i [[diuk]]a [[Magenta|Magenty]].
[[Plik:Macmahon.jpg|thumb|left|Mac-Mahon]]
Sprawował funkcję gubernatora-generała [[Algieria|Algierii]] od [[1 września]] [[1864]] aż do wybuchu wojny francusko-pruskiej. Dowodził drugą armią pod Wörth, a następnie został wzięty do niewoli pod [[Bitwa pod Sedanem|Sedanem]]. Powrócił w [[1871]] roku, walcząc jako dowódca armii wersalskiej i tłumiąc powstanie [[Komuna Paryska|Komuny Paryskiej]].
 
Został wybrany [[prezydent]]em [[III Republika|III Republiki]] (powstałej na gruzach II Cesarstwa [[Napoleon III Bonaparte|Napoleona III]]) po obaleniu [[Louis Adolphe Thiers|Louisa Adolphe'a Thiersa]]. Podobnie jak jego poprzednik był zwolennikiem monarchii, ale w odróżnieniu od niego (zwolennika monarchii konstytucyjnej – orleańskiej) dążył do restauracji [[legitymizm|legitymistycznej]] i sam uważał się za "przejściowego przywódcę między powrotem Burbonów na ich prawowity tron". Po dramatycznym głosowaniu w Zgromadzeniu Narodowym, w którym jego stronnictwo klerykalno-monarchistyczne przegrało zaledwie jednym głosem walkę o obalenie Republiki (głosem deputowanego polskiego pochodzenia, Mac Mahon miał na to powiedzieć: "Zawsze mówiłem, że nie należy ufać tym Polakom" – przy czym zapewne myślał o udziale Polaków w [[Komuna Paryska|Komunie Paryskiej]]). Nie poddał się i przygotował w roku [[1873]] obwołanie [[Henryk (hrabia Chambord)|hrabiego Chambord]] królem poprzez decyzję senatu, w którym miał większość, ale plan runął, gdy Chambord odmówił uznania trójkolorowej flagi republiki i współrządzenia z parlamentem. Mac-Mahon zaczął wtedy, jak pokaźna część legitymistów, popierać restaurację cesarstwa Bonapartych z [[Napoleon IV Bonaparte|Napoleonem IV]] jako monarchą. Rok przed upływem swej siedmioletniej kadencji Mac-Mahon podał się do dymisji ([[1879]]). Jego następcą został przekonany republikanin [[Jules Grevy]], [[Republika]] została utrwalona.
 
Mac Mahon zmarł [[16 października]] [[1893]] roku na zamku [[Montcresson]], [[Loiret]]. Pochowany został w [[Kościół Inwalidów|Kościele Inwalidów]] w [[Paryż]]u.
Linia 36:
* D. Thomson, ''Democracy in France'', wyd. popr. 1962
 
 
{{Książę Francuski-Andora|urząd=Francuski książę Andory|lata=od 1873 do 1877|poprzednik=[[Louis Adolphe Thiers]]|następca=[[Jules Grevy]]}}
{{Marszałkowie Francji 1850-1872}}
{{Prezydenci Republiki Francuskiej}}
Linia 44 ⟶ 42:
 
{{DEFAULTSORT:Mac-Mahon, Patrice}}
 
[[Kategoria:Irlandczycy]]
[[Kategoria:Senatorowie II Cesarstwa Francuskiego]]