Wołodymyr Kubijowycz: Różnice pomiędzy wersjami

 

18 kwietnia 1941 roku złożył na ręce gubernatora [[Hans Frank|Hansa Franka]] memoriał, w którym domagał się wydzielenia w Generalnym Gubernatorstwie terytorium [[Łemkowszczyzna|Łemkowszczyzny]] (wzdłuż linii: [[Dukla]], [[Brzozów]], [[Dynów]], [[Przeworsk]]) i [[Ziemia chełmska|Chełmszczyzny]] w granicach [[Traktat brzeski (9 lutego 1918)|traktatu brzeskiego]] jako terenu, który Ukraińcy traktowaliby jako własny etnograficznie, a skąd Polacy mieli być wysiedleni. 21 czerwca 1941 wnioski memoriału zostały przez Franka odrzucone<ref>[[Ryszard Torzecki]], ''Polacy i Ukraińcy. Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej'', Warszawa 1993, Wyd. PWN, ISBN 83-01-11126-7 s.55. Por też. Володимир Кубійович [http://diasporiana.org.ua/istoriya/87-kubiyovich-v-ukrayintsi-v-generalniy-guberniyi-1939-1941/ ''Українці в Ґенеральній Губернії 1939-1941 - Історія Українського Центрального Комітету''], Chicago 1975 s. 417-428, tam też pełen tekst memoriału i naniesiona odpowiedź Hansa Franka s. 543-586. (język ukraiński i [[język niemiecki|niemiecki]]).</ref>. Po [[Atak Niemiec na ZSRR|ataku III Rzeszy na ZSRR]] i utworzeniu [[Dystrykt Galicja|Dystryktu Galicja]] Kubijowycz proponował z kolei wysiedlenie Polaków z Dystryktu Galicja do innych dystryktów Generalnego Gubernatorstwa, a Ukraińców z innych dystryktów do Dystryktu Galicja. Koncepcję tę podtrzymywał do końca 1943 roku, jednak nie doszło do jej realizacji z powodu braku zainteresowania Hansa Franka<ref>[[Ryszard Torzecki]], ''Polacy i Ukraińcy. Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej'', Warszawa 1993, Wyd. PWN, ISBN 83-01-11126-7, s. 214</ref><ref>[[Grzegorz Motyka (historyk)|Grzegorz Motyka]] "Tak było w Bieszczadach. Walki polsko-ukraińskie w Polsce 1943-1948", Warszawa 1998 str. 86</ref>. [[Dieter Pohl]] uważa, że w świetle brutalności [[Wysiedlenia Polaków podczas II wojny światowej dokonane przez Niemców|wysiedleń, które miały miejsce poprzednio w Polsce]], Kubijowycz musiał sobie zdawać sprawę z konsekwencji swoich żądań<ref>"Hier ging es dem UZK um ''ethnische Flurbereinigung'' zugunsten der Ukrainer. Angesichts der Brutalität der bisherigen nationalsozialistischen Umsiedlungen in Polen mußte sich Kubijovyc über die möglichen

 

{{osobny artykuł|Ukrainizacja ziemi chełmskiej}}