Aleksandra Branicka: Różnice pomiędzy wersjami

'''Aleksandra z Engelhardtów Branicka''' (ur. [[1754]], zm. [[1838]]) – córka Wasyla von Engelhardt i Marii Potiomkin. Uważano ją za nieślubną córkę carycy [[Katarzyna II Wielka|Katarzyny Wielkiej]] i [[Grigorij Potiomkin|Grigorija Potiomkina]]. Według innych plotek miała być owocem związku Katarzyny II z hrabią Siergiejem Sałtykowem – zaraz po urodzeniu cesarzowa [[Elżbieta Romanowa|Elżbieta]] miała zamienić ją na niemowlę płci męskiej niewiadomego (bądź "czuchońskiego", czyli [[Estończycy|estońskiego]]) pochodzenia, które uznano jako syna Katarzyny, późniejszego cesarza [[Paweł I Romanow|Pawła I Romanowa]]<ref>[[Marian Kukiel]], ''Książę Adam'', [[Warszawa]] [[1993]].</ref><ref>[[Henryk Stanisław Mościcki|Henryk Mościcki]], ''Aleksandra Branicka'', w: ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', t. II, [[Kraków]] [[1936]], s. 393.</ref>. W

Była siostrzenicą, później jedną z kochanek [[1781Grigorij Potiomkin|Grigorija Potiomkina]], [[faworyt]]a [[Katarzyna II Wielka|Katarzyny Wielkiej]].

W 1781 r. została wydana za [[hetman wielki koronny|hetmana]] [[Franciszek Ksawery Branicki|Franciszka Ksawerego Branickiego]], późniejszego [[Konfederacja targowicka|targowiczanina]]. Na jej cześć nazwana została rezydencja [[Braniccy herbu Korczak|Branickich]] pod [[Biała Cerkiew|Białą Cerkwią]] – [[Aleksandria koło Białej Cerkwi|Aleksandria]].