Analiza dynamiczna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''Analiza dynamiczna''' jest
Zaproponowanie takiego modelu jest jednak możliwe jedynie wtedy, gdy znane są rzeczywiste własności dynamiczne modelowanego obiektu. Można je określić tylko na podstawie odpowiednich pomiarów wykonanych na tym obiekcie. Rzeczywiste układy fizyczne można traktować jako swego rodzaju modele złożone, o niekoniecznie ciągłym rozkładzie, zazwyczaj nieliniowych własności sprężystych, tłumiących i bezwładnościowych oraz najczęściej o skomplikowanych kształtach przestrzennych. Z tych powodów dla takich modeli pełną == Model dyskretny ==
Najbardziej uniwersalnym podejściem do analizy dynamicznej jest budowa liniowego [[dyskretyzacja kontinuum|modelu dyskretnego]] o skończonej liczbie [[stopień swobody (fizyka)|stopni swobody]]. Model taki wykorzystywany jest powszechnie w metodach takich jak np. [[metoda elementów skończonych]]. Istota tego modelu polega na opisaniu pola przemieszczeń kontinuum w sposób przybliżony, za pomocą prostych funkcji np. wielomianów zbudowanych na bazie parametrów przypisanych węzłom dostatecznie gęstej siatki dzielącej kontinuum na elementy o skończonych rozmiarach (elementy skończone). Dzięki temu stan przemieszczenia w takim modelu może być jednoznacznie opisany za pomocą wektora <math>\ \vec{Q}(t) = [Q_1(t),\ Q_2(t),\ ...\ Q_n(t)]^T\ </math> o skończonej liczbie współrzędnych mających interpretację przemieszczeń węzłowych. W takiej interpretacji na węzły układu działają siły czynne
Linia 5 ⟶ 9:
* <math>\ \vec{T}(t) = -\ C\dot\vec{Q}(t)\ </math> - tłumienia,
* <math>\ \vec{B}(t) = -\ M\ddot\vec{Q}(t)\ </math> - bezwładności,
gdzie przez [[dyskretyzacja kontinuum|K, C i
Na podstawie równania (ruchu) równowagi w sensie d'Alemberta
| |||