Błogosławieństwo: Różnice pomiędzy wersjami

'''Błogosławieństwo''' – w [[Biblia|Biblii]] oznacza [[życzenie]] lub powinszowanie z powodu otrzymanych [[darDar (obiekt)|darów]]ów, cnót czy korzystnej sytuacji. Najbardziej znanymi błogosławieństwami są te ogłoszone przez [[Jezus Chrystus|Jezusa]], z których osiem odnotował [[Mateusz Ewangelista|św.Ewangelista Mateusz]] ([[Ewangelia Mateusza|Mt]] 5,3n), a cztery [[Łukasz Ewangelista|św.Ewangelista Łukasz]] ([[Ewangelia Łukasza|Łk]] 6,20n). Wiążą się one głównie z proroctwami [[pomazaniec|mesjańskimi]]. Po błogosławieństwach u św. Łukasza następuje lista czterech gróźb. Nie odnosi się on do [[cnota|cnót]] czy zachowań, ale do sytuacji. Mateusz natomiast obejmuje Jezusowym błogosławieństwem głównie postawy religijne.

Terminem '''błogosławieństwo końcowe''' (lub skrótowo: błogosławieństwo; łac. ''Benedicto'') określa się błogosławieństwo udzielane przez celebransa na koniec [[msza|mszy świętej]] (przed [[Rozesłanie (liturgia)|rozesłaniem]] w formie [[zwyczajna forma rytu rzymskiego|zwyczajnej]], a po w formie [[nadzwyczajna forma rytu rzymskiego|nadzwyczajnej]] rytu rzymskiego).

W czasie uroczystych mszy św. sprawowanych przez [[biskup]]a (lub kilku biskupów) może być udzielone [[błogosławieństwo pontyfikalne]], zawierające inną formułę błogosławieństwa i odpowiedzi ludu. Po mszy [[Prymicja|prymicyjnej]] prymicjant udziela błogosławieństwa prymicyjnego (wypowiadając wpierw ogólną formułę błogosławieństwa, a potem indywidualnie nakładając dłonie na głowę).