Jan Szklarek: Różnice pomiędzy wersjami

W czerwcu 1941, po inwazji niemieckiej na [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], zaangażował się w działalność konspiracyjną – początkowo w szeregach ZWZ-AK, a od kwietnia 1943 w Narodowej Organizacji Wojskowej. Został inspektorem Okręgu Białostockiego i komendantem szkoły podchorążych. W tym czasie otrzymał awans do stopnia majora. Jednocześnie już od września 1941 był dowódcą oddziału partyzanckiego działającego na Białostocczyźnie. Do najważniejszych jego akcji bojowych należało schwytanie w zasadzce 1 maja 1943 w majątku [[Poryte-Jabłoń]] koło [[Łomża|Łomży]] ministra [[III Rzesza|Rzeszy]] i generalnego gubernatora Ost [[Alfred Rosenberg|Alfreda Rosenberga]]. Wymieniono go na 402 aresztowanych Polaków z więzień w [[Białystok|Białymstoku]], [[Grajewo|Grajewie]], Łomży i [[Szczuczyn (województwo podlaskie)|Szczuczynie]]. Niemcy zobowiązali się także do nie podejmowania represji wobec miejscowej ludności. Ponadto oddział mjr. J. Szklarka m.in. w sierpniu 1943 rozbił obóz pracy w [[Knyszyn]]ie, uwalniając osadzonych tam Polaków, w czerwcu 1944 zwycięsko walczył z niemieckimi oddziałami pancernymi i 285 Batalionem [[Waffen-SS]], w lipcu i sierpniu tego roku podczas ofensywy sowieckiej prowadził liczne działania dywersyjne na tyłach frontu w [[Puszcza Augustowska|Puszczy Augustowskiej]] i [[Puszcza Knyszyńska|Knyszyńskiej]].