Celestyn III: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Pontyfikat: poprawa linków
Linia 47:
Po śmierci [[Klemens III|Klemensa III]] około 85-letni Giaconto Bobone został wybrany na papieża, jako kandydat kompromisowy wobec sporów kardynałów procesarskich i prosycylijskich. Data jego elekcji, podobnie jak data śmierci jego poprzednika, nie są ustalone ze stuprocentową pewnością. Oba te wydarzenia musiały jednak mieć miejsce pomiędzy 20 a 24 marca 1191{{r|Baaken}}<ref>Z 20 marca 1191 pochodzi ostatni urzędowy akt Klemensa III, a z 24 marca 1191 pochodzi najwcześniejszy dokument wymieniający Celestyna III jako urzędującego papieża, zob. Baaken, s. 204, 211.</ref>. Według rocznika z Regensburga Klemens III zmarł 20 marca,a kardynał Bobone został wybrany jego następcą następnego dnia, 21 marca<ref>Baaken, s. 203, 211.</ref>. Został konsekrowany w Wielkanoc 14 kwietnia 1191 r. i przybrał imię Celestyn III{{r|Baaken}}.
 
Jednym z pierwszych aktów jego pontyfikatu było koronowanie na cesarza króla niemieckiego [[Henryk VI Hohenstauf|Henryka VI]]{{r|Wollpert}}, który zmierzał wówczas na podbój królestwa Sycylii (15 kwietnia 1191){{r|Kelly}}. Wyprawa cesarza skończyła się jednak porażką w walkach z [[Tankred z Lecce|Tankredem Sycylijskim]]. Celestyn III, wykorzystując trudną sytuację cesarza, zawarł w Gravina sojusz z Tankredem latem 1192{{r|Kelly}}. Sędziwy papież nie zdecydował się jednak na otwarte wystąpienie przeciw Henrykowi VI, mimo że ten uwięził króla Anglii [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszarda Lwie Serce]], któremu jako krzyżowcowi przysługiwał papieski przywilej nietykalności, oraz ingerował w obsadę urzędów kościelnych (m.in. w [[Liège]], gdzie usunął ze stanowiska [[Albert z Louvain|Alberta z BrabantuLouvain]], a następnie dopuścił do jego zamordowania){{r|Kelly}}.
 
W 1194 roku zmarł Tankred Sycylijski, co natychmiast wykorzystał Henryk VI, zajmując południe Włoch i koronując się na króla Sycylii w Boże Narodzenie 1194{{r|Kelly}}. Papież, mimo że dostrzegał niebezpieczeństwo wynikające ze zjednoczenia Sycylii i Cesarstwa, wzbraniał się przed aktywnym wystąpieniem przeciw Henrykowi VI, ograniczając się do dyskretnego wspierania opozycji przeciw niemu{{r|Kelly}}. Cesarz, chcąc by papież ochrzcił jego syna, [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderyka II]], zaproponował Celestynowi nową krucjatę{{r|Kelly}}. Papież przystał na tę propozycję, lecz gdy Henryk przyjechał do Rzymu na negocjacje jesienią 1196 – Celestyn odmówił zrzeczenia się terytoriów papieskich{{r|Kelly}}. Następnie podsycił, i tak już istniejącą, opozycję na Sycylii, przeciw utworzeniu [[monarchia dziedziczna|monarchii dziedzicznej]], którą Henryk okrutnie stłumił{{r|Kelly}}. Śmierć cesarza w 1197 roku odwlekła jednak starcie papiestwa z cesarstwem o kilkadziesiąt lat.