Bojowe środki trujące: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m int. |
|||
Linia 9:
Zatrucie żywego [[organizm]]u następuje po wniknięciu BŚT do jego wnętrza tzw. wrotami skażenia (drogami przenikania środku trującego), którymi są [[układ oddechowy]], [[skóra]], [[błona śluzowa|błony śluzowe]], [[układ pokarmowy|przewód pokarmowy]] i otwarte [[rana|rany]]. Właściwości toksyczne zależą od budowy [[cząsteczka|cząsteczek]] (szczególnie od występowania pewnych aktywnych [[grupa funkcyjna|grup funkcyjnych]] – tzw. [[toksofor]]ów). W następstwie [[reakcja chemiczna|reakcji]] BST ze składnikami żywego organizmu dochodzi do zaburzenia niektórych [[proces biochemiczny|procesów biochemicznych]], co objawia się jako [[obraz zatrucia]]. Mechanizm działania zależy od rodzaju BŚT i w wielu przypadkach nie jest w pełni wyjaśniony.
Jedną ze szczególnie toksycznych grup bojowych środków trujących są [[związki fosforoorganiczne]]. Zostały wykorzystane w takich BST jak [[tabun]], [[sarin]], [[soman]], [[cyklosarin]] oraz [[VX]]. Ich działanie toksyczne polega na [[inhibicja|inhibicji]] czynności [[kataliza|katalitycznych]] szeregu [[
== Klasyfikacja ==
Linia 15:
Wyróżnia się następujące grupy:
* drażniące, np. [[chloroacetofenon]], [[adamsyt]], [[2-Chlorobenzylidenomalononitryl|CS]], [[chloropikryna]]
* psychotoksyczne, np. [[3-Chinuklidynobenzylan|BZ]], [[Dietyloamid kwasu lizergowego|LSD-25]], [[meskalina]], [[fencyklidyna|sernyl]]
* parzące (nekrozujące), np. [[iperyty]], [[luizyt]]y
|