Wikipedia

Filip Dimitrow: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
dr
dr
Linia 9:
|do = 30 grudnia 1992
|poprzednik = [[Dimityr Popow (prawnik)|Dimityr Popow]]
|następca = [[LjubenLuben Berow]]
|2 funkcja = [[Związek Sił Demokratycznych|Przewodniczący SDS]]
|2 partia = [[Związek Sił Demokratycznych|SDS]]
Linia 31:
Powołany przez niego [[Rząd Filipa Dimitrowa|rząd]] kontynuował zainicjowane przez [[Rząd Dimityra Popowa|gabinet Dimityra Popowa]] reformy demokratyzujące Bułgarię, m.in. reformę finansową, zmieniającą [[Gospodarka planowa|gospodarkę centralnie planowaną]] na [[wolny rynek|wolnorynkową]] (ministrem finansów ponownie został [[Iwan Kostow]]). Ponadto wprowadził ustawę przywracającą dawnym właścicielom ziemie przywłaszczone przez reżim komunistyczny oraz rozpoczął proces [[prywatyzacja|prywatyzacji]] przedsiębiorstw sektora publicznego. Był pierwszym, który złożył projekt ustawy o "dekomunizacji sfery państwowej"<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.rfi.fr/actupl/articles/091/article_1722.asp|tytuł=''Lustracja w krajach Europy Wschodniej''|autor=Agnieszka Kumor|opublikowany=rfi.fr|data=12 lipca 2007|data dostępu=20 września 2010}}</ref>. W polityce zagranicznej Filip Dimitrow obrał, w sposób bardziej zdecydowany niż jego poprzednik, kierunek prozachodni. Jednym z najczęściej przywoływanych osiągnięć rządu z tego okresu jest fakt, że Bułgaria jako pierwszy kraj zaakceptowała niepodległość [[Macedonia|Macedonii]], z którą stosunki w przeszłości nie zawsze układały się poprawnie. Jednak tak radykalna zmiana wizji politycznej była związana ze wzrostem nakładów finansowych na przebudowywaną administrację, co doprowadziło do zaciągnięcia przez Bułgarię [[Dług (ekonomia)|długu]] w [[Międzynarodowy Fundusz Walutowy|Międzynarodowym Funduszu Walutowym]]<ref>{{Cytuj stronę|url=https://edit.britannica.com/getEditableToc?tocId=253985|tytuł=''Bulgaria's transition''|opublikowany=britannica.com|data dostępu=20 września 2010|język=en}}</ref>.
 
Rząd przetrwał niewiele ponad dwanaście miesięcyrok. W drugiej połowie 1992 Filipa Dimitrowa zaczął otwarcie krytykować [[Prezydenci Bułgarii|prezydent]] Żeliu ŻelewŻelewa, który zarzucił mu utrzymywanie status quo w służbach mundurowych, głównie w policji, gdzie ciągle pracowało wielu dawnych członków aparatu represyjnego. Wkrótce gabinet stracił także poparcie [[Ruch na rzecz Praw i Wolności|Ruchu na rzecz Praw i Wolności]], reprezentującego w parlamencie mniejszość turecką. 30 grudnia 1992 głosami posłów głównie z tej partii oraz z postkomunistycznej [[Bułgarska Partia Socjalistyczna|Bułgarskiej Partii Socjalistycznej]] uchwalono [[wotum nieufności]] dla premiera i jego ministrów<ref>{{Cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20120301060457/http://www.ariasking.com/files/DemOrange.pdf|tytuł=''Orange People: A Brief History of Transnational Liberation Networks in East Central Europe''|autor=Fredo Arias-King|data dostępu=20 września 2010|język=en|opublikowany=ariasking.com}}</ref>. Na czele nowego gabinetu stanął protegowanypopierany przez prezydenta, bezpartyjny ekonomista [[LjubenLuben Berow]].
 
=== Działalność publiczna od 1992 ===
Filip Dimitrow był deputowanym do [[Zgromadzenie Narodowe (Bułgaria)|Zgromadzenia Narodowego]] przez dwie [[Kadencja (politologia)|kadencje]] (1991–1994 i 1994–1997). Po przegranych przez SDS [[Wybory parlamentarne w Bułgarii w 1994 roku|wyborach parlamentarnych w 1994]] zrzekł się funkcji przewodniczącego partii na rzecz [[Iwan Kostow|Iwana Kostowa]].
 
W drugiej połowie lat 90. wykazał szczególną aktywność w polityce zagranicznej; jako wiceprzewodniczący Parlamentarnegoparlamentarnego Komitetukomitetu ds. Wstąpieniawstąpienia Bułgarii do [[Unia Europejska|UE]] dał się poznać jako zwolennik szybkiej integracji [[Europa|europejskiej]]. Po ponownym wygraniu wyborów przez SDS w 1997 został [[ambasador]]em Bułgarii przy [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|Organizacji Narodów Zjednoczonych]] (pełnił tę funkcję od kwietnia 1997 do lipca 1998), a następnie przez prawie cztery lata (od sierpnia 1998 do stycznia 2002) był ambasadorem w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]].
 
Od 2005 do 2009 ponownie był deputowanym do Zgromadzenia Narodowego, a także jego wiceprzewodniczącym z ramienia SDS. Rozpoczął prowadzenie wykładów na sofijskim Uniwersytecie Amerykańskim oraz – jako [[profesor wizytujący]] – w [[Woodrow Wilson International Center for Scholars]]. Po wejściu Bułgarii do Unii Europejskiej, od 1 stycznia do 5 czerwca 2007, zasiadał w [[Parlament Europejski|Parlamencie Europejskim]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.europarl.europa.eu/meps/pl/37526.html|tytuł=Profil na stronie Parlamentu Europejskiego|data dostępu=20 września 2010}}</ref>.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Filip_Dimitrow”