== Medycyna sądowa w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym ==
Jednym z najważniejszych periodyków w międzywojennej Polsce było „[[Czasopismo sądowoSądowo-lekarskieLekarskie]]” poświęcone medycynie, psychiatrii sądowej i kryminologii. Pismo to ukazywało się w latach 1928-19391928–1939, a wydawcą było Polskie lekarskieLekarskie Towarzystwo Wydawnicze. Redaktorem odpowiedzialnym czasopisma był [[Wiktor Grzywo-Dąbrowski]], a komitet redakcyjny, który czuwał nad wysokim poziomem merytorycznym pisma, stworzyli wybitni znawcy medycyny, psychiatrii i kryminologii. W pierwszym roku istnienia pisma w skład komitetu redakcyjnego wchodziły następujące osoby: prokurator Sądu Najwyższego S. Czerwiński z Warszawy, prof. Wiktor Grzywo-Dabrowski z Warszawy, prof. S. Horoszkiewicz z Poznania, Prezes Sądu Najwyższego prof. A. Mogilnicki z Warszawy, płk dr [[Jan Nelken]] z Warszawy, radca E. Neumark z Warszawy, prof. [[Jan Stanisław Olbrycht]] z Krakowa, prof. [[Rafał Radziwiłłowicz]] z Wilna, sędzia Sądu Najwyższego prof. F. S. Rappaport z Warszawy, prof. [[Sergiusz Schilling-Siengalewicz]] z Wilna, prof. [[Włodzimierz Sieradzki]] ze Lwowa i prof. [[Leon Wachholz]] z Krakowa.
