Wersja z 00:22, 9 cze 2016 edytuj Gungir1983 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 18 069 edycji lit., poprawa linków, drobne merytoryczne ← poprzednia edycja		Wersja z 07:06, 15 paź 2016 edytuj anuluj edycję Morus kot (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 20 240 edycji Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 10: Wraz z wynalezieniem metody wyciągania łuski z lufy za pomocą odrzutu zamka, a następnie wykorzystania energii [[Gazy prochowe\|gazów prochowych]], system Gatlinga stał się przestarzały. Miejsce karabinów wielolufowych zajęły karabiny systemu [[Karabin maszynowy Maxim\|Maxima]]. Idea broni wielolufowej odżyła w [[Lata 50. XX wieku\|latach pięćdziesiątych]] [[XX wiek]]u w szybkostrzelnych działkach i karabinach lotniczych oraz [[system antyrakietowy\|systemach antyrakietowych]] stosowanych na [[Okręt\|okrętach wojennych]]. Zespół luf obracany jest ~~dziś~~obecnie silnikiem elektrycznym – dzięki temu sześciolufowe [[działko M61 Vulcan]] [[Kaliber broni\|kalibru]] 20 mm osiąga szybkostrzelność 6000<ref name="tysiąc">{{Cytuj książkę \| nazwisko = Schultz \| imię = Walter \| tytuł = 1000 ręcznej broni palnej \| strony = 230}}</ref> strzałów na minutę i jest używany do dziś w [[United States Air Force]]<ref name="tysiąc"/>. W 1875 [[Rosja\|rosyjski]] konstruktor broni artyleryjskiej [[Polska\|polskiego]] pochodzenia [[Władimir Baranowski]] opracował nowy model kartaczownicy Gatlinga, ze zwiększoną szybkostrzelnością.

Kartaczownica Gatlinga: Różnice pomiędzy wersjami