Przykłady domniemań niewzruszalnych w polskim systemie prawnym:
* art. 9 ustawy - Prawo czekowe<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=19362016|numer=37|pozycja=283462}}</ref>: ''[[Czek]], w którym sumę czekową napisano literami i liczbami, w razie różnicy ważny jest na sumę, napisaną literami. W razie różnicy sum, napisanych kilkakrotnie literami lub kilkakrotnie liczbami, czek jest ważny na sumę mniejszą.''
* art. 15 ust. 5 ustawy - Prawo czekowe: ''[[Indos]] na rzecz [[trasat]]a ma znaczenie pokwitowania, wyjąwszy przypadek, że trasat ma kilka zakładów, a czek indosowano na rzecz zakładu innego niż zakład, na który czek wystawiono.''
* art. 131 § 2 ustawy - Kodeks morski<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=20012016|numer=138|pozycja=154566}}</ref>: ''[[Konosament]] wystawiony zgodnie z przepisami niniejszego działu stwarza domniemanie przyjęcia na statek przez przewoźnika określonego ładunku do przewozu w takiej ilości i stanie, jak to uwidoczniono w konosamencie. Dowód przeciwny nie będzie dopuszczony w przypadku, gdy konosament został przeniesiony na osobę trzecią działającą w dobrej wierze.''
* art. 130a ust. 10 ustawy - Prawo o ruchu drogowym<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=2012|numer=0|pozycja=1137}}</ref>: ''Pojazd usunięty w trybie określonym w ust. 1 lub 2 i nieodebrany przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na rzecz Skarbu Państwa z mocy ustawy''. Przepis ten został jednak uznany za niezgodny z Konstytucją ''w zakresie, w jakim dopuszcza odjęcie prawa własności pojazdu bez prawomocnego orzeczenia sądu''<ref>Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 czerwca 2008 r. sygn. akt P 4/06</ref>.
