Pustelnia Glińska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
infobox
m drobne techniczne
Linia 61:
Pustelnia Glińska została ponownie otwarta za zgodą okupacyjnych władz niemieckich w 1942, jej przełożonym został ponownie zarządzający monasterem do 1922 Nektariusz (Nużdin), którego rok później zastąpił [[Serafin (Amielin)]]. Monaster pozostał czynny także po II wojnie światowej i do 1952 zgromadził 60-osobową wspólnotę (34 mnichów i 26 posłuszników), restytuowano tradycję starcostwa, a do klasztoru przybywali pielgrzymi z całego ZSRR. Ostatecznie w 1961, pod naciskiem władz, biskup czernihowski [[Andrzej (Suchenko)|Andrzej]] zgodził się na likwidację monasteru. Jego zabudowania ponownie przeznaczono na cele świeckie: dom inwalidów, a następnie dom dla cierpiących na choroby neurologiczne i psychiczne<ref name=":0" />.
 
W 1994 budynki Pustelni zostały zwrócone [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu]]. Dwa lata później restytuowany monaster pierwszy raz w swojej historii otrzymał status stauropigialnego. Kolejno odbudowywano cerkwie Iwerskiej Ikony Matki Bożej (1999), św. Mikołaja (2001), na miejscu dawnego skitu działa cudowne źródło i kaplica. Na początku XXI w. w klasztorze przebywało 15 mnichów<ref name=":0" />.

{{Przypisy}}
 
[[Kategoria:Pustelnia Glińska]]