Generał major: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
[[Plik:04. Generał major.JPG|240px|thumb|Generał major w 1775]]
'''Generał major''' - stopień wojskowy m.in. w [[Armia Radziecka|Armii Radzieckiej]]<ref>Władimir Bieszanow, Pogrom Pancerny 1941. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; ISBN 978-83-11-11530-9.</ref> i w armii III Rzeszy<ref>Samuel M. Witcham, Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; ISBN 978-83-11-11596-5</ref>, odpowiednik [[Generał|generała dywizji]] w [[Wojsko Polskie|Wojsku Polskim]]. Stopień wojskowy w [[Wojsko I Rzeczypospolitej|wojsku I Rzeczypospolitej]].
W I Rzeczypospolitej był generałem „komenderującym” w dywizji. Teoretycznie generałowie majorowie - dwóch dla każdej dywizji - mieli sobie podporządkowaną: jeden piechotę, drugi kawalerię. W czasie reform przeprowadzanych przez Sejm Czteroletni nie przestrzegano tego zwyczaju i mieli oni podporządkowane sobie zarówno pułki piesze jak i kawaleryjskie. Dopiero w 1793 roku powrócono do podporządkowania kawalerii i piechoty osobnym generałom majorom{{odn|Machynia|Rakutis|Srzednicki|1999|s=4}}.
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę | nazwisko= Machynia|imię=Mariusz|nazwisko2= Rakutis| imię2=Valdas|nazwisko3= Srzednicki| imię3=Czesław|tytuł= Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota|rok=1999|wydawca=Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe| miejsce=Kraków|isbn=83-7188-239-4|odn=tak}}
| |||