Pałac w Małej Wsi: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Do 1945: lit. |
→Do 1945: dodanie treści |
||
Linia 41:
=== Do 1945 ===
Majątkiem zarządzali [[Zdzisław Lubomirski]] wraz ze swoją żoną, [[Maria Lubomirska|Marią z Branickich]]. Pałac był centrum życia lokalnego, a przez osobistą, wysoką pozycję Zdzisława funkcjonował również jako jedno z centrów odradzającego się państwa. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] i wkroczeniu Niemców do Warszawy, Zdzisław został członkiem [[Rada Regencyjna|Rady Regencyjnej]], która była organem władzy zwierzchniej [[Królestwo Polskie (1917–1918)|Królestwa Polskiego]]
Rozwój został zahamowany przez wybuch [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. W Pałacu w Małej Wsi stacjonowali Niemcy, którzy zarządzali stąd okręgiem obejmującym ziemię grójecką. 10 listopada 1942 roku Zdzisław Lubomirski został aresztowany przez [[gestapo]] za działalność niepodległościową. Przez dwa miesiące był przetrzymywany w więzieniu bez postawienia zarzutów. Wreszcie został zwolniony, ale odniósł ciężkie i poważne rany przez które nie zdołał już wyzdrowieć. W wyniku obrażeń zmarł 31 lipca 1943 roku w swoim domu w Małej Wsi. Pałac w Małej Wsi był w czasie II wojny światowej schronieniem dla wielu osób pozbawionych domostw lub prześladowanych przez [[Narodowy socjalizm|hitlerowców]]. Zwłaszcza po wybuchu [[Powstanie warszawskie|Powstania Warszawskiego]] i exodusie ludności Warszawy, rodzina Morawskich przyjmowała w Pałacu wiele osób. Ponadto dawano schronienie w Pałacu Żydom przez cały okres II wojny światowej.
Po przekroczeniu przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] Wisły front idący na [[Berlin]] prowadził przez Małą Wieś.
=== Po wojnie ===
|