Cztery rodzaje samadhi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa literówek, replaced: głownie → głównie przy użyciu AWB |
|||
Linia 33:
Technika praktykowania samadhi przez ciągłe siedzenie (chiń. ''changzuo sanmei'') jest utożsamiona z medytacją znaną jako "jedna praktyka samadhi" (chiń. ''yixing sanmei''). Praktykujący stosuje tę medytację przez okres dziewięćdziesięciu dni.
Praktyka "yixing sanmei" jest chińskim tłumaczeniem [[sanskryt|sanskryckiego]] terminu ''ekavyūha-samādhi'', który występuje w dwu tekstach, które miały olbrzymi wpływ na myśl [[Nanyue Huisi|Nanyuego Huisi]] i Zhiyi. Są to: ''Dapin jing'' (skt ''Pañcaviṃśatisāhasrikā-prajñāpāramitā-sūtra'', [[język polski|pol.]] ''Sutra o doskonałej mądrości w dwudziestu pięciu tysiącach wersów'') oraz długi komentarz do niej ''Dazhidu lun''. Mimo tego Zhiyi oparł się na innym tekście, który do praktyki "yixing sanmei" podszedł w bardziej subtelny sposób, czyli ''Wenshushili suoshuo boruo boluomi jing'' (skt ''Saptaśatika-prajñāpāramitā-sūtra'', pol. ''Sutra o doskonałej mądrości wypowiedziana przez [[
W ''Mohe zhiguan'' Zhiyi opisał warunki w jakich ta praktyka powinna być przeprowadzana. Zwrócił uwagę na ciche pomieszczenie w odległym i nieprzeszkadzającym miejscu. Powinno być ono wolne od wszelkich zakłóceń powodowanych przez człowieka jak i innych. W miejscu do medytacji powinno być najprostsze łóżko, nie powinno być żadnych krzeseł itp. Sama praktyka, trwająca przez okres dziewięćdziesięciu dni, może być wykonywana pojedynczo lub w małych grupach. Medytujący winien medytować gorliwie siedząc bez ruchu w tradycyjnej pozycji lotosu. Medytujący ślubuje nigdy nie spać, kłaść się, stać, bezcelowo chodzić oraz opierać się o jakikolwiek przedmiot. Zezwala się jedynie na krótką medytację chodzoną (chiń. ''jingxing'') i zajmowanie się tak koniecznymi sprawami jak jedzenie i wydalanie.
Linia 53:
* kontemplacja Buddy poprzez wizualizacje głównych i mniejszych cech i jakości jego wyidealizowanego kształtu fizycznego
* kontemplacja bardziej abstrakcyjnych jakości Buddy określających jego wszechwiedzę, takich jak czterdzieści jakości właściwych tylko Buddzie (skt ''āveṇikabuddhadharmāh'')
* kontemplacja istoty Buddy - jego zasadniczej natury czy też prawdziwego charakteru wszystkich
Zasadniczo jest to praktyka bliska "praktykowaniu samadhi poprzez ciągłe siedzenie".
Linia 83:
W zależności od umiejętności praktykującego Zhiyi wyróżnił dwa ogólne podejścia do tej praktyki:
* skrucha oparta na
* skrucha zgodna z Zasadą (chiń. ''li chanhui''). Jest przeznaczona dla doświadczanych medytujących, którzy potrafią utrzymać w umyśle stałą świadomość Zasady (chiń. [[li (noumen)|li]])
Linia 95:
W ciągu dwudziestu jeden dni medytujący wykonuje następujący zestaw rytuałów w każdym z sześciu podziałów dnia i nocy:
* Ofiarowanie Trzech Czynów (ciała, mowy i umysłu
* Pochwała [[Trzy
* Pokłony i oddawanie czci różnym buddom
* Recytowanie formuł skruchy za złe uczynki [[Ajatana|sześciu organów zmysłów]]
* Końcowe pochwały Trzech Klejnotów i recytowanie formuły [[Trzy
Najdłuższą i najbardziej złożoną częścią ceremonii jest skrucha sześciu zmysłów. Składa się ona z pięciu faz, które później w szkole tiantai nosiły nazwę "pięciu pokut" lub "pięciorakiej skruchy" (chiń. ''wuhui''):
| |||