Brian Slagel: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nazwę sekcji; zmiany kosmetyczne
drobne redakcyjne
Linia 17:
 
== Życiorys ==
Slagel dorastał w [[Kalifornia|kalifornijskim]] mieście [[Woodland Hills (Los Angeles)|Woodland Hills]], a w latach wzrastającej popularności muzyki [[heavy metal]]owej, będąc nastolatkiem, podjął pracę w sklepie z wydawnictwami rockowymi Oz Records<ref name=MU>German, Eric. ''„Behind the Screams Part 2: Interview with Brian Slagel”'', [http://www.metalupdate.com/interviewmetalblade.html Metal Update.com]; data dostępu 5 grudnia 2006</ref>. W czasie pojawienia się trendu [[New Wave of British Heavy Metal]] zespoły takie, jak [[Iron Maiden]], [[Def Leppard]], czy [[Diamond Head (grupazespół muzycznamuzyczny)|Diamond Head]] były – poza podziemną siecią wymiany kaset – praktycznie nieznane w Stanach Zjednoczonych. Slagel zaczął importować do USA nagrania nurtu NWOBHM. Zauważywszy zainteresowanie publiki europejską muzyką metalową, zapoczątkował działalność pierwszego [[fanzinzin (czasopismo)|fanzinu]]u, „''The New Heavy Metal Revue''”<ref name="MU"/>. Fanzin zaczął zyskiwać grono czytelników, zaś sam Slagel podjął pracę jako współredaktor czasopism [[Kerrang!]], [[Sounds]] i innych<ref name="MU"/>.
 
W roku 1982 Slagel zorganizował wydanie [[Kompilacja (muzyka)|składanki]] zawierającej nagrania miejscowych kapel metalowych z okolic [[Los Angeles]], pod tytułem „''The New Heavy Metal Revue Presents Metal Massacre''”. Na wydawnictwie znalazły się pierwsze utwory zespołów [[Ratt]], [[Steeler]], [[Black 'n Blue]], [[Malice (grupa muzyczna)|Malice]], [[Awatar|Avatar]], [[Cirith Ungol]], [[Bitch]] i [[Metallica]]. Płyta szybko wyprzedała się w wytłoczonym nakładzie 5 tysięcy egzemplarzy, zaś w roku 1983 na jej wydanie podpisano kontrakt z [[Elektra Records]]. Slagel założył wytwórnię [[Metal Blade Records]] w rok 1982, wydając nagrania takich wykonawców, jak [[Warlord]], [[Bitch]] i [[Armored Saint]], jak też płytę [[Show No Mercy]] zespołu [[Slayer]], który w skali światowej osiągnął nakład 40 tysięcy egzemplarzy<ref name="MU"/>.
 
Wytwórnia Metal Blade rozrosła się, współpracując z zespołami [[Trouble]], [[Flotsam and Jetsam]], [[Gwar|GWAR]], [[Sacred Reich]] i [[Corrosion of Conformity]]. Mimo rosnącego portfolio wykonawców, Slagel samodzielnie zarządzał firmą do roku 1988<ref name="MU"/>.
 
Pod koniec lat 80. XX wieku muzyka heavymetalowa przeżyła nagły rozkwit, zaś artyści nagrywający dla Metal Blade zaczęli przenosić się do ważniejszych wytwórni płytowych. Po wygaśnięciu umowy z [[Enigma Records]], Metal Blade podpisało umowę z [[Warner Bros. Records|Warner Bros Records]] na dystrybucję i sprzedaż niektórych niezależnych wydawnictw wytwórni; niedługo później Warner został wykupiony przez Time, Inc. i włączony do wytwórni [[Warner Music Group]]<ref name="MU"/>. Wydany w tym okresie przez WMG album [[Cop Killer]] zespołu [[Body Count]] budził w tym czasie kontrowersje, a po ostrych reakcjach społecznych kontrakt artysty z wytwórnią został rozwiązany. W wyniku tego zdarzenia, WMG wprowadziła zasady regulujące kontrowersyjne teksty wydawanych przez wytwórnię albumów, posuwając się do próby ocenzurowania płyty zespołu [[Gwar|GWAR]] „[[America Must Be Destroyed]]”. Nie chcąc naruszać spójności przekazu artystów reprezentowanych przez Metal Blade, Slagel rozstał się z WMG w roku 1992, oddając Warnerowi prawo do wydawania materiału [[Goo Goo Dolls]], ale zyskując umowę na wydawanie muzyki [[RED Distribution]]<ref name="MU"/>.
 
Do roku 2010 Metal Blade była jedną z największych niezależnych wytwórni wydających muzykę heavymetalową, mając w swoim portfolio ponad 30 zespołów. Sam Slagel wystąpił w filmie dokumentalnym [[Metal: A Headbanger'sHeadbanger’s Journey]], w wątku poświęconym blokowaniu sprzedaży wydawnictw zespołu [[Cannibal Corpse]] w wielu krajach, jak też w odcinku serialu [[Metal Evolution]], poświęconym [[thrash metal]]owi.
 
{{Przypisy}}