Aleksandra Branicka: Różnice pomiędzy wersjami

|dzieci = [[Katarzyna Potocka (ur. 17811781–1820)|Katarzyna Potocka]], [[Władysław Grzegorz Branicki]], [[Zofia Branicka]], [[Elżbieta Branicka]], Aleksander Branicki

'''Aleksandra Katarzyna z Engelhardtów Branicka''' (ur. [[1754]], zm. 15 sierpnia [[1838]]<ref>[http://www.sejm-wielki.pl/b/5.568.5 Dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego]</ref>) – córka Wasyla von Engelhardt i Marii Potiomkin. Uważano ją za nieślubną córkę carycy [[Katarzyna II Wielka|Katarzyny Wielkiej]]. Według innych plotek miała być owocem związku Katarzyny II z hrabią Siergiejem Sałtykowem – zaraz po urodzeniu cesarzowa [[Elżbieta Romanowa|Elżbieta]] miała zamienić ją na niemowlę płci męskiej niewiadomego (bądź "czuchońskiego"„czuchońskiego”, czyli [[Estończycy|estońskiego]]) pochodzenia, które uznano jako syna Katarzyny, późniejszego cesarza [[Paweł I Romanow|Pawła I Romanowa]]<ref>[[Marian Kukiel]], ''Książę Adam'', [[Warszawa]] [[1993]].</ref><ref>[[Henryk Stanisław Mościcki|Henryk Mościcki]], ''Aleksandra Branicka'', w: ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', t. II, [[Kraków]] [[1936]], s. 393.</ref>.

W 1781 r. została wydana za [[hetman wielki koronny|hetmana]] [[Franciszek Ksawery Branicki|Franciszka Ksawerego Branickiego]], późniejszego [[Konfederacja targowicka|targowiczanina]]. Była matką piątki dzieci: synów: Aleksandra zmarłego w wieku 18 lat w 1798, [[Władysław Grzegorz Branicki|Wladysława Grzegorza]] oraz córek [[Katarzyna Potocka (ur. 17811781–1820)|Katarzyny]], [[Zofia Branicka|Zofii]] i [[Elżbieta Branicka|Elżbiety]] wydanej za mąż za [[Michaił Woroncow (1782–1856)|Michała Woroncowa]]. Na jej cześć nazwana została rezydencja [[Braniccy herbu Korczak|Branickich]] pod [[Biała Cerkiew|Białą Cerkwią]] – [[Aleksandria koło Białej Cerkwi|Aleksandria]]. Dama orderu [[Order Świętej Katarzyny Męczennicy|Świetej Katarzyny]].