Filipikos Bardanes: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Nie podano opisu zmian
Linia 43:
Na Krym do Chersonezu został zesłany za panowania [[Tyberiusz III|Tyberiusza III]]. Gdy [[Justynian II Rhinotmetos|Justynian II]] ponownie wstąpił na tron, mianował Bardanesa gubernatorem tej odległej prowincji. W 711 roku wysłał ekspedycję karną, która miała zburzyć Chersonez i zabić jego mieszkańców. Mieszkańcy miasta uprzedzeni na czas obwołali cesarzem swojego gubernatora Bardanesa. Ten zgodził się i wezwano na pomoc koczowniczych [[Chazarowie|Chazarów]], którzy w tym czasie zajęli Krym. Ekspedycja karna bojąc się gniewu Justyniana i wiedząc, że nie zdobędzie miasta, stanęła po stronie uzurpatora. Ten wraz z flotą udał się do Konstantynopola. Tam otworzono przed nim bramy. Mały następca tronu, syn Justyniana - Tyberiusz został zgładzony, choć schronił się w kościele i zawiesił na sobie najświętsze relikwie, obejmując ołtarz. Justynian tymczasem przebywał w [[Synopa|Synopie]]. Chciał ruszyć na stolicę, ale został pobity w bitwie z Bardanesem. Oficer armii Bardanesa, Eliasz, obciął własnoręcznie Justynianowi głowę. Była to zemsta za zabicie dzieci Eliasza i uczynienie jego żony nałożnicą kucharza. Później obciętą głowę cesarza pokazywano we wszystkich dużych miastach cesarstwa.
 
Bardanes zostawszy cesarzem przyjął imię Filipikos. Był ArmeńczykiemOrmianinem, więc tak jak jego rodacy sprzyjał [[monoteletyzm]]owi. Herezja ta została potępiona przez [[Sobór konstantynopolitański III|VI sobór powszechny]] w Konstantynopolu. Filipikos wydał edykt w którym ogłosił monoteletyzm jedyną doktrynę religijną. Kazał też zdjąć obraz przedstawiający VI sobór i zerwać inskrypcję, którą umieszczono dla uczczenia soboru. W te miejsca kazał powiesić swoje portrety i patriarchy [[Sergiusz I (patriarcha Konstantynopola)|Sergiusza]], dawnego sympatyka tej herezji. Stolicy Apostolskiej nie spodobało się postępowanie cesarza. Papież [[Konstantyn (papież)|Konstantyn]] otrzymał od cesarza list, w którym Filipikos zawiadomiał o swoim wstąpieniu na tron i przesyłał monoteletyckie wyznanie wiary. W Rzymie zakazano bicia monet z wizerunkiem cesarza - heretyka, umieszczania w datacji aktów i wymieniania go w modlitwach. Papież kazał przyozdobić kościół św. Piotra obrazami przedstawiającymi sześć soborów powszechnych.
 
Tymczasem Arabowie wznowili swoje napady, a Bułgarzy stanęli pod Konstantynopolem. Ich chan [[Terweł]] wypowiedział cesarzowi wojnę pod pretekstem pomszczenia swojego sojusznika Justyniana II. Filipik postanowił wezwać na pomoc stolicy oddziały z temu Opsikion, lecz te się zbuntowały. Filipikos został w wyniku spisku obalony [[3 czerwca]] [[713]] r. i oślepiony. Nowym cesarzem został [[Anastazjusz II (cesarz bizantyjski)|Anastazjusz II]].