Wojna austriacko-szwajcarska (1499): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Rozstrzygnięcie na zachodzie: Dornach |
uzupełnienie |
||
Linia 49:
Po klęsce pod Dornach rycerstwo szwabskie straciło zaufanie do militarnych zdolności Maksymiliana i odmówiło przygotowania nowych zaciągów. Związek Szwabski zapłacił wysoką cenę krwi w wojnie ze Szwajcarami, południowa Szwabia została spustoszona i splądrowana przez zwycięzców. Praktycznie cała artyleria szwabska dostała się w ręce przeciwnika. Pod koniec lipca Szwajcarzy zaprzestali dalszych najazdów. Odrzucili jednak pierwszą propozycję pokojową zaproponowaną przez cesarza w sierpniu 1499 r.
W chwili, gdy Maksymilian toczył walki ze Szwajcarami, król francuski Ludwik XII zajął księstwo Mediolanu. Książę Mediolanu [[Ludwik Sforza|Ludovico Sforza]] zamierzał pozyskać do walki z Francuzami pomoc zarówno cesarza, jak i Szwajcarów, nakłaniając obie strony do podpisania pokoju. Dnia 22 września w Bazylei za pośrednictwem Sforzy, obie strony podpisały porozumienie pokojowe. Układ zatwierdził habsburskie oraz szwajcarskie prawa do kilku spornych terenów. Uznano także status Szwajcarii jako niepodległego państwa (zniesiono opodatkowanie Szwajcarii i jej podległość cesarskiej jurysdykcji sądowniczej). W roku 1501 do Szwajcarii włączono też Bazyleę oraz Schaffhausen.
== Zobacz też ==
Linia 60:
* Peter Niederhauser: Vom Freiheitskrieg zum Geschichtsmytos: 500 Jahre Schweizer- oder Schwabenkrieg. Zurich 2000.
* Willibald Pirckheimer: Der Schweizerkrieg, Effingerhof 1998.
{{Przypisy}}
{{Kontrola autorytatywna}}
| |||