Stanisław Doborzyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}}
Skotos (dyskusja | edycje)
Linia 16:
'''Stanisław Doborzyński''' (ur. [[1865]] w [[Lublin]]ie, zm. [[18 czerwca]] [[1922]] tamże) – polski inżynier-technolog górnictwa.
 
Po ukończeniu gimnazjum męskiego w rodzinnym mieście wyjechał do [[Warszawa|Warszawy]], gdzie kontynuował naukę w szkole realnej. Następnie udał się do [[Petersburg]]a, gdzie studiował w [[Sankt-Petersburski Państwowy Instytut Górniczy|Instytucie Górniczym]], dyplom ukończenia otrzymał w 1889. Pracę zawodową rozpoczął od dozorcy kopalnianego w [[Kopalnia Węgla Kamiennego Saturn|kopalni "Saturn"]] w [[Czeladź (miasto)|Czeladzi]], następnie był sztygarem w kopalni "Joanna" w [[Poręba|Porębie]]. Pracował jako mechanik i zawiadowca w kopalni "Strzyżowice" w [[Strzyżowice (województwo śląskie)|Strzyżowicach]], "Maria" w [[Grodziec (Będzin)|Grodźcu]] oraz "Wiktoria" w [[Milowice|Milowicach]]. Następnie został inżynierem górniczym gwarectwa węglowego [[Kopalnia Węgla Kamiennego Sosnowiec|"Hrabia Renard"]]. W 1897 brał udział w konkursie na kierującego katedrą górnictwa w [[Politechnika Lwowska|Szkole Politechnicznej we Lwowie]], niestety przegrał go z [[Leon Syroczyński|Leonem Syroczyńskim]]<ref>[http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.element-mhp-c42716dc-1adf-4784-8e74-1adb307d7ab0/c/Brzozowski_Stanislaw_-_tematyka_naftow_89-98.pdf Stanisław Brzozowski "Tematyka naftowa w Szkole Politechnicznej we Lwowie do 1918 roku" Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 36/4 (1991) s. 94]</ref>. W 1902 został wykładowcą w Szkole Górniczej w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], nauczał mineralogii. Wkrótce wyjechał na [[Syberia|Syberię]], gdzie [[Czeremchów|Czeremchowie]] zorganizował od podstaw kopalnię węgla, a następnie pełnił funkcję dyrektora. Po wybuchu [[Wojna rosyjsko-japońska|wojny rosyjsko-japońskiej]] wrócił do [[Lublin]]a, został redaktorem czasopisma "Ziemia Lubelska" i uczestniczył w życiu miasta. W 1908 wyjechał ponownie na Syberię, gdzie uczestniczył w poszukiwaniach rud [[mangan]]owych, równocześnie wykładał górnictwo w [[tomsk]]im Instytucie Technologicznym. Brał udział w konspiracyjnej pomocy rodakom, zorganizował Komitet Polaków-Emigrantów, który pomagał zesłańcom na Syberię drogą przez [[Japonia|Japonię]] wracać do ojczyzny. Zadenuncjowany został skazany na szesnaście miesięcy aresztu i zakaz powrotu do Królestwa Polskiego. Zamieszkał w [[JekaterynosławDniepr (miasto)|Jekaterynosławiu]]iu, gdzie wykładał mechanikę górniczą w Wyższej Szkole Górniczej. Uzyskawszy zezwolenie na powrót do wolnej Polski otrzymał propozycję objęcia katedry w krakowskiej [[AGHAkademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie|Akademii Górniczej]], podczas podróży zaraził się [[Tyfus plamisty|tyfusem plamistym]] i zmarł, Spoczywa w [[Lublin]]ie.
 
{{Przypisy}}