Automat Mealy’ego przedstawia się jako [[graf skierowany]] z wyróżnionym wierzchołkiem zwanym stanem początkowym. Podając sygnały na wejście automatu powodujemy zmianę bieżącego stanu i zwrócenie wartości przypisanej do podanego sygnału wejściowego.
Tłumacząc to w sposób bardziej przystępny: Stan wyjść Y automatu Mealy'egoMealy’ego <ref>{{Cytuj|autor=Mealy, George H.|tytuł=A Method for Synthesizing Sequential Circuits. Bell System Technical Journal. pp. 1045–1079.|data=1955.}}</ref> zależy od stanu wewnętrznego automatu Q (stanu przerzutników / rejestrów) tak jak ma to miejsce w [[Automat Moore'aMoore’a|MooreMoore’a]]'a ale również od stanu wejść Z. W diagramie stanów zobrazowane jest to poprzez napis (Z / Y) obok strzałek zmiany stanu (funkcji przejść Φ), czyli dla każdego stanu wejścia Z podawany jest również stan wyjścia Y. W automacie Moore'aMoore’a podawany jest tylko stan wejścia Z (zob. automat [[Automat Moore'aMoore’a|MooreMoore’a]]'a). W konsekwencji liczba stanów wewnętrznych Q automatu Mealy'egoMealy’ego może być mniejsza (ten sam stan Q może wystąpić dla różnych stanów wyjść Y) w porównaniu z automatem Moore'aMoore’a. Okupione to jest z reguły bardziej skomplikowaną logiką Ψ sterującą stanami wyjścia Y oraz większymi czasami propagacji. Podsumowując, wybór pomiędzy automatem Mealy'egoMealy’ego i Moore'aMoore’a zależy od konkretnego automatu i wymagań.
