Autokefaliczny Prawosławny Kościół Albanii: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Zwierzchnicy Kościoła: poprawa linków |
poprawa linków |
||
Linia 49:
Do 1922 Kościół prawosławny na obszarze dzisiejszej Albanii był zdominowany przez duchownych [[Grecy|greckich]], uznających Albańczyków wyznania prawosławnego za Greków. W 1908 albańscy wyznawcy prawosławia, mieszkający w [[Boston]]ie, jako pierwsi podjęli działania na rzecz niezależności od działającego w USA kościoła greckiego. Na czele Albańskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w Ameryce stanął [[Fan Noli]]. 22 marca 1908 Fan Noli odprawił po raz pierwszy liturgię w [[język albański|języku albańskim]] w Knights of Honour Hall w Bostonie.
12 września 1922 na synodzie w [[Berat|Beracie]] albańscy duchowni i świeccy podjęli samowolnie decyzję o proklamowaniu autokefalii Kościoła prawosławnego w Albanii. 21 listopada 1923 został wyświęcony na metropolitę Durres i stanął na czele Kościoła. Święty Synod Kościoła ukonstytuował się w 1929, a na jego czele stanął [[
Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Kościół prawosławny znalazł się w sytuacji uprzywilejowanej względem innych wyznań. Sprzyjały temu kontakty i znajomości hierarchii duchownej z kierownictwem [[Albańska Partia Pracy|albańskiej partii komunistycznej]]. Status Kościoła określono na mocy ustawy z 1950<ref>[http://www.shqiptarortodoks.com/tekste/legjislacioni/statuti_1950.pdf Statut AKP z 1950]</ref>. Sytuacja uległa radykalnej zmianie w latach 60. W 1967 Albania stała się [[Ateizm państwowy|państwem ateistycznym]], co oznaczało likwidację wszystkich działających w tym kraju struktur religijnych. Większość duchownych znalazła się w więzieniach i obozach pracy, część podjęła pracę w [[kołchoz]]ach. W 1973 zmarł ostatni żyjący biskup albański, [[Damian (Kokoneshi)]]. Zniszczono także większość działających cerkwi, a zabrane z nich ikony trafiły do muzeów.
| |||