Wikipedia

Piotr Sieklucki: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Życiorys: fałszywa deklaracja
Jako, że mówi o mnie uzupełniłem treści należycie.
Linia 22:
 
==Życiorys==
Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego '''Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej''' im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Jako student zaczynał artystyczną drogę zawodową i reżyserską od spektaklu „Griga” wg opowiadań Antoniego Czechowa w krakowskiej Alchemii (spektakl wielokrotnie nagradzany i prezentowany do dnia dzisiejszego), a także od występów w artystycznych przedsięwzięciach '''Fundacji Starego Teatru,  Grupy Rafała Kmity'''. Za reżyserię spektaklu „Giga” otrzymał '''nagrodę Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego''' w ramach konkursu na wystawienie dawnych dzieł literatury obcej, nagrodę „fair play” podczas Międzynarodowego Festiwalu w Tczewie. W 2006 roku otrzymał  '''nagrodę mediów''' dla silnej osobowości aktorskiej za rolę Ojca Laurentego w spektaklu dyplomowym „Romeo i Julia” w reżyserii Ewy Kutryś oraz „Choinka u Iwanowów” w reżyserii Bogdana Hussakowskiego .
Na deskach teatru zadebiutował w 2002 w spektaklu ''Griga obchodzi imieniny'' według [[Anton Czechow|Antoniego Czechowa]], którego także był reżyserem (Avant`Teatr w Krakowie)<ref name=filmpolski>{{Filmpolski|osoba|1149268}}</ref>. Sieklucki był wówczas na drugim roku Wydziału Aktorskiego krakowskiej [[Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie|PWST]], a przedstawienie spotkało się z nieprzychylnym przyjęciem ze strony wykładowców<ref name=e-splot>{{cytuj stronę|url=http://e-splot.pl/?pid=magazyn&code=article&id=105|tytuł=Zaczęło się od skandalu – z Piotrem Siekluckim, Dyrektorem Teatru Nowego w Krakowie, rozmawia Olga Ptak|data=2007-08|opublikowany=e-splot.pl|data dostępu=2012-02-19}}</ref>. W 2005 ukończył PWST w Krakowie.
 
W 2006 roku założył '''krakowski''' '''Teatr Nowy''', gdzie zajął stanowisko dyrektora generalnego. Teatr Nowy na krakowskim Kazimierzu stał się ważnym punktem na kulturalnej mapie Krakowa. W 2008 powołał do życia '''Stowarzyszenie Teatr Nowy''', gdzie nieprzerwanie pełni funkcję Prezesa Zarządu. W Teatrze Nowym od ponad dziesięciu lat wyreżyserował między innymi "Historie Petra Zelenki" według Petra Zelenki (2006)- spektakl nagrodzony na X Ogólnopolskim Festiwalu Talia w Tarnowie,  "Jaskinię filozofów" Zbigniewa Herberta (2008) ze środków pozyskanych od '''Narodowego Banku Polskiego''', spektakl '''jubileuszowy Edwarda Linde-Lubaszenko''' (50-lecie pracy artystycznej) „Lęki poranne” Stanisława Grochowiaka, „Moskwa Pietuszki” wg Wiktora Jerofiejewa, „Koncert Muzyki Rosyjskiej” z Sonią Bohosiewicz, Danielem Olbrychskim, Olgą Bołądź, „Lubiewo” wg Michała Witkowskiego (Grand Prix na Festiwalu Prapremier 2012 za najważniejszą premierę sezonu w polskim teatrze), „Szwaczki” Pawła Sali jako spektakl dyplomowy WSKiMS, „Wysocki. Powrót do ZSRR”, „Tu Wolna Europa” z Januszem Marchwińskim, który był wieloletnim redaktorem Polskiej Rozgłośni Radia Wolna Europa
Występował w teatrach krakowskich: Avant`Teatr (2002–05), z [[Grupa Rafała Kmity|Grupą Rafała Kmity]] (2005), [[Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie|Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej]] (2005). W 2006 założył [[Teatr Nowy w Krakowie|Teatr Nowy]], którego jest Dyrektor Naczelnym i Artystycznym<ref name=e-splot/>.
 
i współpracownikiem Jana Nowaka Jeziorańskiego, „Encyklopedia duszy rosyjskiej” Wiktora Jerofiejewa. W tym okresie '''uzyskał Stypendium Twórcze Miasta Krakowa.'''
Sieklucki zrealizował dotąd kilkanaście spektakli, które powstawały zarówno w kierowanym przez niego Teatrze Nowym w Krakowie, jak i na scenach w [[Kielce|Kielcach]], [[Wrocław]]iu czy [[Uljanowsk]]u. Jego spektakle oparte są głównie na prozie, zarówno klasycznej (Czechow, [[Stanisław Ignacy Witkiewicz|Witkacy]], [[Witold Gombrowicz|Gombrowicz]]), jak i współczesnej ([[Wiktor Jerofiejew|Jerofiejew]], [[Michał Witkowski|Witkowski]])<ref>{{cytuj stronę|url=http://dialogfestival.pl/artysci/piotr-sieklucki/|tytuł=Niecodzienni. Piotr Sieklucki|opublikowany=dialogfestiwal.pl|data dostępu=2012-02-19}}</ref>.
 
W Teatrze Nowym prowadził (jako '''kurator)''' następujące projekty: „Re-kreacje: Ibsen”  przy współpracy z Visionej Teater Osolo  z pozyskanych środków funduszy norweskich, „Re-kreacje: Rosja” ze środków MKiDN we współpracy z Ambasadą Rosyjską w Warszawie, „Młoda Scena Letnia” ze środków Gminy Miejskiej Kraków oraz MKiDN, „Europa Sztuka bez granic” z współpracą z Teatrem z Lipska, z pozyskaniem grantów z funduszy niemieckich. Jako kurator cyklicznie prowadzi projekt repertuarowy „Sezony Sztuki Angażującej” :  2012 (Sztuka Gniewu), 2013 (Zarządzanie Strachem), 2014 (O Wolności), 2015 (O starości)-  interdyscyplinarny projekt artystyczny, którego celem jest analizowanie za pomocą rożnych narzędzi artystycznych ważnego z punktu widzenia sytuacji społecznej problemu z jakim boryka się współczesna demokracja; projekt angażuje zarówno artystów, intelektualistów, jak i środowiska lokalne.  
Jest inicjatorem festiwali „Młoda Scena Letnia” oraz „Europa – sztuka bez granic”<ref name=e-splot/>. Sporadycznie gra też w filmach i serialach telewizyjnych<ref name=filmpolski/>.
 
W Teatrze Nowym z Tomkiem Kireńczukiem i Daną Bień współtworzy również '''społeczne programy''': „60+ Nowy Wiek Kultury”-  wyjątkowy w skali kraju projekt, aktywizujący społecznie osoby po sześćdziesiątym roku życia. Poprzez stosowanie innowacyjnych metod szkoleniowo-edukacyjnych Teatr angażuje osoby starsze w pracę na rzecz ich lokalnych środowisk. Celem tych działań jest przeciwdziałanie społecznej marginalizacji osób starszych poprzez podejmowanie inicjatyw, które w sposób znaczący mogą zwiększyć wartość lokalnego kapitału społecznego (akcje charytatywne, działania w przestrzeni  publicznej, tworzenie klubów i centrów seniora, happeningi, działania oparte na dialogu międzypokoleniowym). Projekt '''„60+ Nowy Wiek Kultury”''' to połączenie szkoleń biznesowych z pracą artystyczną i działalnością lokalną. W 2015 był kuratorem programu '''„Projekt: Aktor”''' z okazji 250-lecia Teatru Publicznego w Polsce, który opracował i pozyskał środki m.in. z Instytutu Teatralnego (MKiDN) ; Podstawowym celem PROJEKTU: AKTOR było zainicjowanie debaty na temat znaczenia mecenatu publicznego dla rozwoju polskiej sztuki a także miejsca teatru w debacie publicznej. Ważnym celem PROJEKTU: AKTOR była dyskusja na temat pozycji aktora w teatrze współczesnym, w tym w sposób szczególny zwrócenie uwagi na sytuację w jakiej znajdują się emerytowani aktorzy; program udało się zrealizować m.in. z Elżbietą Karkoszką, Anną Polony, Marianem Dziędzielem, Maciejem Ferlakiem, Urszulą Kiebzak, Edwardem Dobrzańskim.  W roku 2016 roku opracował i wdrożył w życie  również '''program stypendialny „Nowy Kraków”''' , którego celem jest finansowe i organizacyjne wsparcie młodych krakowskich artystów oraz sprowokowanie ich do pozostania w Krakowie i prowadzenia w nim działalności artystycznej. Środki pochodziły od prywatnych darczyńców z sektora biznesu. W Teatrze Nowym realizował również cykl /wykładów, m.in. z: prof. Jackiem Kochanowskim, ks. Adamem Bonieckim, Adamem Michnikiem, Wiktorem Jerofiejewem, Kingą Dunin, Kazimierą Szczuką, prof. Zbigniewem Izdebskim, prof. Magdaleną Środą, Jerzym Urbanem, prof. Jackiem Majchrowskim, Wandą Nowicką, Agnieszką Kozłowską-Rajewicz. A w 2015 zrealizował '''cykl rozmów telewizyjnych „Aktorskie Piątki”''' z dziesięcioma wybitnymi krakowskimi aktorami oraz cykl '''„Obiadów czwartkowych”''', m.in. z Prezydentem Miasta Krakowa prof. Jackiem Majchrowskim, Janem Klatą, Mikołajem Grabowskim, Krystianem Lupą.          
 
Jako reżyser współpracował przez długie lata z Teatrem im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Wystawiał w nim: "Pijany na cmentarzu" na podstawie prozy Marka Hłaski (2007), "Transatlantyk, czyli antypolska robota" według Witolda Gombrowicza (2008), "Nocą na pewnym osiedlu" na podstawie jednoaktówek Herberta Bergera (2008) i "Kariera Nikodema Dyzmy" na motywach powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza (2010) . We Wrocławskim Teatrze Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego zaadaptował na scenę powieść "Pożegnanie jesieni" Stanisława Ignacego Witkiewicza (2011), którą również wyreżyserował.  Współpracował również z rosyjskimi Teatrami, m.in. Teatrem Gonczarowa w Uljanowsku, gdzie reżyserował spektakl „Matka odchodzi” wg prozy Tadeusza Różewicza, oraz z Teatrem w Jakucku. W 2014 zrealizował spektakl w Teatrze Nowym w Łodzi „Akimudy” wg najnowszej powieści Wiktora Jerofiejewa.
 
W 2017 roku pozyskał dla Teatru Nowego w Krakowie nową siedzibę przy ulicy Krakowskiej 41. Teatr przeniósł się z ul. Gazowej do 100 letniego gmachu. W 2017 pozyskał również tytularnego sponsora dla Teatru, Janusza Kadelę, którego firma deweloperska Proxima-Service stała się mecenasem tytularnym Teatru Nowego Proxima w Krakowie. Na inaugurację nowej siedziby wyreżyserował spektakl "Samobójca" , m.in z Urszulą Kiebzak, Tomaszem Schimscheinerem, Maciejem Ferlakiem, Martą Saciuk, Martyną Krzysztofik i Edwardem Linde-Lubaszenko.
 
'''Nagrody:'''
 
2005 - Nagroda Mediów (wyróżnienie dla aktora o silnej scenicznej osobowości) oraz nagroda 100 euro od sponsora za rolę Ojca Laurentego w przedstawieniu "Romeo i Julia"Williama Szekspira w reżyserii Ewy Kutryś z Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie na 23. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi;
 
2006 - nagroda "za inicjatywę" dla Teatru Nowego z Krakowa, który pokazał przedstawienia:"Historie Petra Zelenki" według Petra Zelenki i "Grigę" na motywach twórczości Antoniego Czechowa na 10. Ogólnopolskim Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie;
 
2008 - kielecka Dzika Róża w plebiscycie publiczności dla najlepszego przedstawienia w sezonie 2007/2008 dla "Trans-Atlantyku" Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach;
 
2009 - kielecka Dzika Róża w plebiscycie publiczności dla najlepszego przedstawienia w sezonie 2008/2009 dla inscenizacji "Nocą na pewnym osiedlu" Herberta Bergera w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.
 
2012- Grand Prix za najlepszą prapremierę sezonu Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy.
 
== Kontrowersje ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Sieklucki”