Komisja śledcza (prawo międzynarodowe): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) aktualizacja linku |
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) uzupełnienie |
||
Linia 15:
[[Liga Narodów]] rozpatrzyła w ten sposób szereg sporów (m.in. [[kryzys alandzki]] w 1921, [[Kłajpeda]] w 1923), art. 12 jej Paktu nakazywał skierować na drogę postępowania rozjemczego lub sądowego bądź do Rady Ligi każdy spór mogący spowodować zerwanie [[stosunki dyplomatyczne|stosunków dyplomatycznych]] między członkami organizacji. Pierwszym niepowodzeniem był [[incydent mukdeński]].
Układy [[arbitraż międzynarodowy|arbitrażowe]] zawarte w [[Traktat z Locarno|Locarno]] przez [[Republika Weimarska|Niemcy]] z [[Francja|Francją]], [[Belgia|Belgią]], [[Polska|Polską]] i [[Czechosłowacja|Czechosłowacją]] przewidywały, że przed wdrożeniem jakiegokolwiek postępowania spór, za obopólną zgodą stron, może być w celu doprowadzenia do zgody oddany stałej komisji międzynarodowej, utworzonej pod nazwą „Stała Komisja Pojednawcza” (ang. ''Permanent Conciliation Commission'', fr. ''Commission permanente de Conciliation''). Strony zamianować miały każda po jednym komisarzu, wybranym spośród swych obywateli i wyznaczyć za obopólną zgodą trzech pozostałych komisarzy spośród obywateli państw trzecich; ci trzej komisarze musieli być różnych narodowości. Spośród nich Strony wyznaczały przewodniczącego Komisji. Przy braku zgody o wyznaczenie proszony był [[Prezydenci Szwajcarii|Prezydent Szwajcarii]]. Pod względem śledztwa Komisja, o ile jednomyślnie nie powzięła innej decyzji, stosowała się do postanowień Działu III o międzynarodowych komisjach śledczych Konwencji Haskiej z 18 października 1907 r<ref>[http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19261140662 Dz.U. 1926 nr 114 poz. 662]</ref>.
[[Karta Narodów Zjednoczonych]] w art. 33 wymienia „badania” (ang. ''enquiry'') wśród sposobów pokojowego rozstrzygania sporów:
| |||