Czasław Klonimirović: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 41:
W 933 roku po śmierci cara Symeona Czasław zbiegł z niewoli bułgarskiej i przy pomocy Bizancjum i Chorwatów odbudował państwo serbskie w dotychczasowych granicach, przywracając również zwierzchnictwo serbskie nad serbskimi państwami Primorja, wyjątkiem Zahumla, w którym nadal władał Michał Wyszewic. Czasław panował w Serbii ponad 20 lat. Wedle [[Pop Duklanin|Popa Duklanina]] zginął broniąc ziem serbskich przed najazdem węgierskim. Około 950 roku Węgrzy wzięli go do niewoli i rzucili w nurt granicznej [[Sawa (rzeka)|Sawy]]. Na Czasławie wygasła dynastia serbskich Wyszesławiców. Nikt nie sięgnął po władzę książęcą i państwo rozpadło się na szereg żupanii. Na południu spod zwierzchnictwa serbskiego wyswobodzili się Duklanie, Trawunia, a nawet terytorium Konawli<ref name="Was66">{{Cytuj książkę |tytuł=Historia Jugosławii |strony=66-67 |nazwisko r=Wasilewski |imię r=T. |autor r link=Tadeusz Wasilewski}}</ref>.
 
W latach 976-1018976–1018 żupani serbscy uznawali zwierzchnictwo carów bułgarskich rezydujących w Prespie i [[Ochryda|Ochrydzie]]. Po upadku państwa bułgarskiego znaleźli się w granicach bizantyńskiego [[tem]]u Serbii z siedzibą w Sirmium. Z czasem na terenach byłego państwa serbskiego do większego znaczenia doszły zwłaszcza dwa ośrodki: [[Raszka (państwo)|Raszka]] i Bośnia<ref name="Was68">{{Cytuj książkę |tytuł=Historia Jugosławii |strony=68 |nazwisko r=Wasilewski |imię r=T. |autor r link=Tadeusz Wasilewski}}</ref>.
 
{{Przypisy|2}}